طراحی به نام توماس پوروستاکی که بنیانگذار آژانس خلاقیتی به نام TOM است به قدرت اینفوگرافی ها ایمان دارد. وقتی در مورد آن ها صحبت می کند اشتیاقی در صدای او کاملا آشکار می شود. همچنین او در خلق اینفوگرافی ها توانایی بسیاری دارد. کار کردن با Wired، روزنامه ی نیویورک تایمز، نایک، IBM و جاهای دیگر باعث شده که او توانایی کافی پیدا کند تا برای فهم اطلاعات و پروسه های پیچیده و مشکل تصاویر بسیار زیبایی خلق کند.

ما با او در مورد اینفوگرافی صحبت کردیم. اینکه چرا آن ها اهمیت دارند، چطور آن ها را طراحی می کند و برای اینکه یک اینفوگرافی عالی داشته باشیم باید چه کارهایی انجام دهیم.

چرا به اینفوگرافی نیاز داریم؟

ما در زمانه ای زندگی می کنیم که در حجم زیادی از اطلاعات محاصره شده ایم. انسان ها در طی 5 سال آینده به حدی اطلاعات جدید تولید می کند که از اطلاعاتی که در طی 5000 سال گذشته تولید شده هم بیشتر است. بخش زیادی از این اطلاعات برای عموم مردم مهم تلقی می شود ولی در صورتی که خشک باشد، جذاب نباشد و یا درک آن مشکل باشد به آن توجه کافی نمی شود. با توجه به صحبت های پوروستاکی در این حالت است که اینفوگرافی پا به میدان می گذارد.

اینفوگرافی ایده ها را به حالتی مفهوم و قابل درک تبدیل می کند. سخت ترین قسمت ماجرا این است که آن ها را به حالتی تبدیل کنید که دوام بیاورند. ولی در صورتیکه بصورت جذاب و شیک طراحی شوند بقیه ی موارد به راحتی انجام پذیر می شوند.

shutterstock_193563302

کار را با اطلاعاتی که در اختیار دارید شروع کنید، نه بخش تصاویر

هر پروژه ی اینفوگرافی که پوروستاکی روی آن کار می کند با اطلاعات خامی آغاز می شود که از جانب مشتری تحویل داده می شود. ابتدا او تعدادی سوال کلیدی مطرح می کند تا همه ی اطلاعاتی که در دسترس دارد را به خوبی مدیریت کند: سعی دارم چه چیزی را توضیح دهم؟ قصد دارم چه چیزی را به نمایش بگذارم؟ ایده ی کلیدی چیست؟ شالوده ی جالبی که قصد دارم به بقیه منتقل کنم چیست؟

سپس اطلاعات را تا حدود زیادی تجزیه می کند. در صورتیکه 80 تا 90 درصد از مطالب را کنار بگذارید می توانید به اصل مطالب دست پیدا کنید. البته این کار به این معنی نیست که نباید به اطلاعاتی که در اختیار دارید احترام بگذارید ولی در عین حال نباید همیشه دقیق باشید و به منابع استناد کنید.

static.squarespace2

داستان نقش مهمی بازی می کند

پوروستاکی در صحبت هایش خیلی به این مسئله می پردازد. تعریف کردن یک داستان توسط تصویر اطلاعات و اینفوگرافی اهمیت بسیاری پیدا می کند. وقتی هیچ داستانی در میان نباشد هیچ کس اهمیتی نمی دهد. یعنی تنها یک مشت اطلاعات خام در اختیار دارید. این داستان است که شما را از بقیه متمایز می کند. اگر به یاد ماندنی و سرگرم کننده باشد، مردم آن را به خاطر می سپارند.

با توجه به صحبت های پوروستاکی طراحان نه تنها باید یک داستان سر هم کنند بلکه باید راهی پیدا کنند که آن را به مخاطبان مرتبط کنند.

قدرت تصاویر منحصر به فرد

چیزی که اینفوگرافی های او را از بقیه متفاوت می کند این است که همیشه از یکی از عناصر به کار رفته در اینفوگرافی بیش از حد استفاده می کند. از معمولا از زاویه های ایزومتریک، کج شدن اشکال و مهم ترین آن ها عناصر طراحی سه بعدی استفاده می کند. او ادعا می کند که مورد آخر توانسته نقش تعیین کننده ای در زمینه ی کاری او ایفا کند.

من به سبک سه بعدی جذب می شوم و از این ایده که قادر هستم همه چیز را بصورتی متفاوت از حالت صاف و همیشگی آن نشان دهم لذت می برم. حتی در نمودار ها و چارت های دایره ای اضافه کردن عمق به تصویر می تواند کاربر را به سمت خود جلب کند.

static.squarespace-12

سه بخش پایه ای از طراحی اینفوگرافی

پوروستاکی معتقد است که طراحان هنگام خلق یک اینفوگرافی باید سه نکته را در خاطر داشته باشند: باید جذبه داشته باشد، مخاطب شما باید بخواهد که به آن نگاه کند. باید منطقی به نظر برسد، مخاطب باید متوجه شود که در مورد چه موضوعی صحبت می کنید. نکته ی سوم این است که مخاطب باید مواردی که می بیند را به خاطر بسپارد. اگر این سه نکته را در خلق اینفوگرافی رعایت کنید، به احتمال زیاد کارتان را به خوبی انجام داده اید.

آینده ی اینفوگرافی ها

پوروستاکی معتقد است که ساخت اینفوگرافی نوعی هنر است که هنوز به بلوغ نرسیده است. او بر این فرض است که مرحله ی بعدی تکامل اینفوگرافی روی تعامل دو طرفه تمرکز خواهد کرد. آن ها در آینده ی به پلتفورم های جدیدی راه پیدا می کنند که می توانند واقعا کاربران را به خود جذب کنند.

static.squarespace-22

او با آوردن مثالی از دو اینفوگرافی اخیر روزنامه ی نیویورک تایمز معتقد است که رسانه ها در نهایت به آن جا ختم خواهند شد.

پوروستاکی می گوید: از اینکه قادر هستند جزئیات طراحی را به تمام قسمت ها منتقل کنند واقعا لذت می برم. طراحی در این اینفوگرافی ها به یک بخش مختصر محدود نمی شود یا عنصری جداگانه را تشکیل نمی دهد بلکه تمام قسمت ها مخلوطی از تکنولوژی، محتوا و تصاویری قوی هستند. نیویورک تایمز به این شکل عمل می کند.

برای پوروستاکی ساخت اینفوگرافی ها بیشتر راهی برای تصویر سازی از روی اطلاعات است. آن ها به عنوان رسانه ای تلقی می شوند که در حال پیشرفت هستند و این قابلیت را دارند که شیوه ی تعریف کردن داستان ها را تغییر دهند. او با صدای هیجان زده اش می گوید: واقعا مشتاق هستم که ببینم در آینده ی به چه مرحله ای می رسیم. همچنین به دنبال راه هایی هستم تا به خلاقیتم شاخ و برگ بدهم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *