شاید بتوانیم عظمتِ یک بازار را  بر اساس میزان جنسی که در آن فروخته شده بسنجیم اما در مورد عظمت اینترنت، که شامل میلیاردها میلیارد عدد و ارقام و ابزار است، میزان جنس فروخته شده معیار مناسبی برای تخمین بزرگی آن نیست. چراکه در آن، کالایی در کار نیست. پول در اینترنت، به اندازه ی اجناس موجود در آن نیست؛ پول در اینترنت، به اندازه ی به هم رساندن سرویس های اینترنت محور است.

به بیان دقیق تر، عظمت و ارزش بازار اینترنتی، به تعداد Developer ها یا توسعه دهنده های آن بستگی دارد. در حال حاضر تنها 300 هزار توسعه دهنده وجود دارد. اما پیش بینی ها نشان می دهد تا سال 2020، 4.5 میلیون توسعه دهنده ایجاد خواهد شد که نشان دهنده ی نرخ رشد تصاعدی سالانه ای حدود 57% و فرصت های عظیم تجاری است.

اطلاعات معنی دار

طی 30 سال اخیر، مقدار زیادی اطلاعات تولید شده است؛ اما همین مقدار زیاد در برابر آنچه که تنها در 2 سال اخیر ایجاد شده، هیچ است. 90% کل اطلاعات، در طی 2 سال اخیر و اکثراً توسط ماشین ها ودستگاه ها تولید شده است. حجم اطلاعاتی که توسط انسان ها تولید شده، در برابر آن چه ماشین ها ساخته اند، بسیار اندک است.

در چنین دنیای اطلاعاتی، ساخت تعداد بیش تری دستگاه و ماشین، معضل ما نیست: به عقیده ی Gartner تا سال 2020، 26 میلیارد از چنین ماشین هایی وجود خواهد داشت. هم چنین مرتبط کردن این دستگاه ها با هم نیز معضل نخواهد بود؛ همان طور که گزارش VisionMobile آن را تایید می کند. پس معضل چیست؟ معضل معنی دار کردن این حجم وسیع از اطلاعات است که دستگاه ها تولید خواهند کرد.

int1

گوگل، Nest  را به قیمت 3.2 میلیارد دلار خرید. 6 روز پیش، گوگل Dropcam را به قیمت 555 میلیون دلار خرید. Dropcam روزانه بیش از همه ی آن چه کاربران در یوتیوب محتوا تولید می کنند، اطلاعات تولید می کند. این یعنی کلی اطلاعات. این یعنی کلی پول!

در نهایت همه چیز به توسعه دهنده ها ختم می شود. چون شرکت ها و توسعه دهنده هایشان هستند که از این حجم اطلاعات، معنی و مفهوم کاربردی استخراج می کنند.

اطلاعات بیش تر، توسعه دهنده های بیش تر

با این که حجم زیاد اطلاعات نیازمند توسعه دهنده های بیش تر است، خوش بختانه ما در آینده تعداد بیش تری توسعه دهنده خواهیم داشت: 4.5 میلیون توسعه دهنده تا سال 2020.

MTIyNzYyMDgyNzgwMjc4MDQx

به گفته ی VisionMobile، تنها راه سود بردن از دریای اطلاعاتی که اینترنت در بر دارد ساخت شبکه ای از موسسین است تا بتوانند به گونه ای منحصر به فرد، اطلاعات با ارزشی را از مجموعه ی سخت افزارها، اتصالات و ابرهای خدماتی به دست بیاورند.

به این توضیح دقیق تر توجه کنید:

کلید موفقیت در تجارت Developer مدار، این است که راهی پیدا کنید تا افرادی که کالای اصلی شما را خریداری می کنند نیازهای جدید دیگری پیدا کنند که باز هم شما بتوانید آن ها را برآورده کنید. همان طور که Apple این کار را با هماهنگ بودن دستگاه ها و میلیون ها اپلیکیشن موجود در اپ استورش انجام داده است. همان طور که Google این کار را با دستگاه های اندرویدی و سرویس های آنلاینش انجام داده است (به علاوه، گوگل  از طریق این سرویس ها، اطلاعات کاربران را جمع آوری می کند و برای توسعه دادن تبلیغات و بهتر کردن آن به کار می برد). همین کار را Amazon با تجارت الکترونیکی و پیوند دادن آن به تبلت های Kindle خود (و در آینده با افزودن گوشی های هوشمندش) انجام می دهد تا ترافیک بیش تری را به سمت قفسه های فروشگاه های مجازیش هدایت کند.

به بیان دیگر، توسعه دهنده ها فقط محل فروش نیستند: آن ها اکوسیستمی می سازند تا خریداران را جهت خرید سخت افزارها، خدمات و دیگر چیزهایی که ارائه می دهند جذب خود کنند.

internet-marketing

آن ها چه خواهند ساخت؟

هر چه قدر هم که ما در مورد آینده و این که شاید یخچالمان تا آن موقع بتواند با چای ساز گفت و گو کند رویا پردازی کنیم، واقعیت این است که هیچ ایده ای نداریم چه اپلیکیشن های قابل استفاده ی تا آن زمان ساخته خواهد شد: تقاضا برای فناوری های جدید به دنبال از بین رفتن اپلیکیشن های کنونی ایجاد نمی شود؛ بلکه حاصل هزاران مورد استفاده ونیازهای جدیدی است که شکل خواهد گرفت.

در فناوری جدید، نه تنها هیچ شرکتی، بلکه هیچ اپلیکیشنی انحصاراً موفق نخواهد بود. تقاضاهای Developer-مدار، شبکه ی بازاری اینترنتی جدیدی خواهند ساخت که بارها بزرگ تر از آنچه ما بر اساس شبکه ی امروزی می توانیم متصور شویم. تنها چیزی که با اطمینان می شود گفت، این است که توسعه دهندگان، رکن اساسی ساخت شبکه بزرگ آینده هستند؛ حتی اگر یک سکه ده سنتی هم بابت آن نپرداخته باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *