شما برای دسترسی به کامپیوتر خود و کنترل آن از طریق اینترنت راه‌های مختلفی دارید که در این مقاله به آن پرداخته شده است.
کامپیوتر خانگی شما یک ماشین کامل است. کامپیوتری سفارشی شده دقیقاً بر اساس نیازهای شما، اجرا کننده‌ی تمامی نرم‌افزارهای مورد نیاز شما و نگه دارنده‌ی فایل‌های مورد نیاز شما برای دسترسی است. از این موضوع دستگیرمان می‌شود که این واقعاً عملی نیست که هر جایی که می‌خواهیم برویم کامپیوترمان را زیر بغل زده و همراه با خود ببریم. این جا است که پای دسترسی از راه دور (remote access) به میان می‌آید. در این مقاله به بررسی سه روش بسیار ساده برای کنترل کامپیوتر خود از هر جایی (از روی لپ‌تاپ خودتان، موبایل شما یا حتی کامپیوتر دوست شما) می‌پردازیم.
شما انتخاب‌های متنوعی در مورد انتخاب برنامه‌ی مورد نظر خود برای دسترسی از راه دور دارید که بعضی از آن‌ها فقط بر روی سیستم‌عامل و پلت‌فرم خاصی قابل اجرا هستند، و همینطور دارای نقاط قوت خود با توجه به هدف شما از به انجام رساندن کار. در اینجا، ما تمام متدها و روش‌های مورد علاقه‌ی خود را برای موقعیت‌های مختلف با شما به اشتراک می‌گذاریم. همچنین می‌توانید به عنوان جایگزین از متد ما در صورت عمل نکردن استفاده کنید.
ما در زیر چند انتخاب نرم‌افزار چند سیستم عامله (cross platform) را برای همه لیست کرده‌ایم. اما همچنین برنامه‌های مختص ویندوز و مختص مک برای کسانی که هر دو سیستم آن‌ها از یک نوع سیستم عامل استفاده می‌کند در دسترس است.
ساده‌ترین انتخاب: استفاده از Team Viewer
راحت‌ترین و عالی‌ترین راه دسترسی به یک کامپیوتر دیگر استفاده از نرم افزار چند سیستم عامله‌ی TeamViewer است. شما نیاز به نصب نرم‌افزار اضافی و ساخت اکانت برای ارتباط دارید، ولی به طور کل مراحل کار و نصب ساده و دارای چند ویژگی خوب است که به این صورت کار می‌کند:
- دریافت و نصب نرم‌افزار TeamViewer بر روی هر دو کامپیوتر، آن را اجرا کنید و با رفتن به مسیر Connection سپس Set Up Unattended Access حساب کاربری خود را ایجاد کنید. این کار ارتباط دو کامپیوتر شما را از طریق بستر اینترنت و با چند کلیک ساده و ترکیبی از نام کاربری و رمز عبور میسر می‌کند.
- از طریق کامپیوتر خانگی خود وارد حساب کاربری شوید. با این کار شما باید مشاهده کنید که به سیستم لیست، اضافه شده است. و هنگامی که خانه را ترک می‌کنید نرم‌افزار را در حالت اجرا باقی بگذارید.
- بر روی کامپیوتر دیگری نرم‌افزار را اجرا کرده و وارد حساب کاربری خود شوید. بلافاصله شما باید کامپیوتر خانگی خود را در لیست مشاهده کنید. روی آن دوبار کلیک کنید تا ارتباط شما برای دسترسی از راه دور شروع شود.
به همین راحتی. درست است که شما نیاز به درست کردن حساب کاربری و دریافت نرم‌افزار اضافی دارید، اما انجام این اعمال کاملاً ارزشش را دارد. شما قادر به اشتراک گذاری فایل‌ها بین دو سیستم هستید (هرچند که به راحتی اشتراک گذاری به اندازه‌ی Windows Remote Desktop نیست)، قادر به نمایش چند صفحه نمایش هستید، و تنظیمات خاص برای نمایش هرچه بهتر و روان‌تر صفحه نمایش. حتی اگر سعی در ارتباط دو کامپیوتر ویندوزی یا مکینتاشی را داشته باشید، من هنوزم این نرم‌افزار را با توجه به لیست زیر مربوط به اتصال سیستم‌عامل همتا به همتا، خیلی بهتر می‌دانم، و ممکن است نسبت به گزینه‌های دیگر مزیت‌های دیگری را به شما پیشنهاد دهد. توجه کنید که TeamViewer همچنین دارای اپلیکیشن iOS و اَندروید برای زمانی که می‌خواهید به کامپیوتر خود متصل شوید است، همانند نسخه‌ی وب که در اختیار شما است، برای زمانی که نمی‌خواهید بر روی کامپیوتر دوست خود هیچ برنامه‌ی اضافی را نصب کنید. به علاوه‌ی اینکه، این برنامه قابلیت wake-on-LAN را هم دارد، بدین معنی که شما می‌توانید کامپیوتر خانگی خود را در حالت Sleep قرار داده و زمانی که می‌خواهید از آن استفاده کنید آن را از حالت Sleep در بیاورید، تمام این‌ها بدون این که جلوی کامپیوتر خانگی خود نشسته باشید اتفاق می‌افتد، این واقعاً عالی است.
دیگر برنامه‌های چند سیستم عامله:
TeamViewer تنها انتخاب چند سیستم عامله نیست، ولی به خاطر سادگی‌اش مورد علاقه‌ی ما است. LogMeIn برنامه‌ای است محبوب، ولی دیگر رایگان نیست. با این حال، با داشتن ویژگی‌های مانند انتقال فایل به صورت drag-and-drop، همگام سازی و بقیه‌ی چیزها برنامه‌ی خوبی است. این برنامه فقط از طریق وب قابل دسترس است و مراحل نصب و پیکربندی گیج کننده‌ای دارد، و به همین دلیل ما به توضیح TeamViewer پرداختیم.
اگر شما قصد اتصال از یک کامپیوتر ویندوزی به یک کامپیوتر مکینتاشی را دارید، شما می‌توانید از ابزارهای به اشتراک گذاری صفحه نمایش مانند TightVNC و UltraVNC، برای اتصال به سیستم اشتراک گذاری که در درون مکینتاش تعبیه شده استفاده کنید.
ویندوز به ویندوز: با استفاده از Remote Desktop Connection درون تعبیه شده
کاربران ویندوز انتخاب‌های بی‌شماری دارند، اما ما واقعاً به اتصال از راه دور درون تعبیه شده‌ی یکپارچه ویندوز علاقه‌مند هستیم. سطح بالایی از کنترل و در واقع نیاز نداشتن هیچ برنامه اضافی جهت راه اندازی. دقت کنید که برای داشتن و استفاده از این امکان شما باید نسخه‌ی Professional ویندوز و یا بالاتر از آن را داشته باشید، برای کاربران نسخه‌ی Home و Home Premium می‌توانند از راه‌های جایگزین لیست شده در زیر استفاده کنند. در این جا نحوه‌ی دسترسی به یک کامپیوتر ویندوزی از طریق یک کامپیوتر ویندوزی از راه دور شرح داده شده است.
اگر از درون شبکه متصل می‌شوید
اگر شما با کامپیوتری که قصد اتصال به آن را دارید در یک شبکه هستید، استفاده از Remote Desktop بسیار ساده است، کافی است مراحل زیر را دنبال کنید.
- بر روی کامپیوتری که می‌خواهید از راه دور به آن دسترسی داشته باشید، از منوی استارت عبارت «allow remote access» را جستجو کنید. سپس «Allow Remote Access to This Computer» را انتخاب کنید. یک پنجره‌ای در سمت راست باز می‌شود که شما یکی از گزینه‌ها را وابسته به نوع دسترسی خود انتخاب می‌کنید. اگر شما از روی کامپیوتر دیگری که مجهز به ویندوز 7 است هستید می‌توانید برای امنیت بیشتر گزینه‌ی «Allow connections only from Remote Desktop with Network Level Authentication» را انتخاب کنید، در غیر این صورت گزینه‌ی «Allow connections from any version of Remote Desktop» را انتخاب و سپس OK را بزنید و کار تمام است.
- بر روی کامپیوتر دیگر (کامپیوتری که می‌خواهید از آن Remote بزنید)، از منوی استارت عبارت «Remote Desktop» را جستجو کنید. «Remote Desktop Connection» را انتخاب و در آن نام کاپیوتر خانگی خود را وارد کنید (مانند: STEVESCOMPUTER یا LIVINGROOM (نامی که هنگام نصب ویندوز به آن سیستم داده‌اید.)) – اگر شما نام کامپیوتر خود را نمی‌دانید، به منوی استارت بروید، بر روی کامپیوتر راست کلیک کنید، به سمت پایین پیمایش کنید تا Computer Name خود را ببینید.
- بر روی «Connect» کلیک کنید، نام کاربری و گذرواژه خود را وارد کنید تا از کامپیوتر خانگی خود استفاده کنید و کنترل آن را به دست بگیرید.
اگر از بیرون شبکه متصل می‌شوید
اگر شما در حال استفاده از اتصال راه دور هستید، شما باید چند مرحله‌ی اضافی را پشت سر بگذارید: که مهمترین آن ها فوروارد کردن پورت‌ها در روتر شما است. راه اندازی اولیه کمی بیشتر طول می‌کشد اما نیاز به نصب برنامه‌ی اضافی نیست.
- از روی کامپیوتر خانگی خود به قسمت تنظیمات مودم یا روتر خود بروید و TCP port 3389 به کامپیوتری که می‌خواهید به آن دسترسی داشته باشید فوروارد کنید (برای اطلاعات بیشتر از اینجا کمک بگیرید).
- آدرس آیپی کامپیوتر خانگی خود را با رفتن به آدرس http://whatismyip.org پیدا و یادداشت کنید، متأسفانه این آدرس آیپی ممکن است هر زمان تغییر کند و دسترسی شما از دست برود. در واقع ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که از سرویسی مانند DynDNS استفاده کرده و به راحتی برای خود یک نام دامنه بسازید تا هر زمان به راحتی به آن متصل شوید.
- از روی کامپیوتر خانگی خود، از منوی استارت عبارت «allow remote access» را جستجو کنید. گزینه «Allow Remote Access to This Computer» را انتخاب کنید. یک پنجره‌ای در سمت راست باز می‌شود که شما یکی از گزینه‌ها را وابسته به نوع دسترسی خود انتخاب می‌کنید. اگر شما از روی کامپیوتر دیگری که مجهز به ویندوز 7 است هستید می‌توانید برای امنیت بیشتر گزینه‌ی «Allow connections only from Remote Desktop with Network Level Authentication» را انتخاب کنید، در غیر این صورت گزینه‌ی «Allow connections from any version of Remote Desktop» را انتخاب و سپس OK را بزنید و کار تمام است.
- زمانی که خانه را ترک کردید، بر روی کامپیوتر دیگر از منوی استارت عبارت «Remote Desktop» را جستجو و «Remote Desktop Connection» را بزنید. و در آن آدرس آیپی خود که یادداشت کرده بودید (یا نام دامنه‌ای که راه اندازی کرده بودید) را بزنید.
- بر روی «Connect» کلیک کنید، نام کاربری و گذرواژه خود را وارد کنید تا از کامپیوتر خانگی خود استفاده کنید و کنترل آن را به دست بگیرید.
از این به بعد می‌توانید فقط با تکرار مراحل 4 و 5 به کامپیوتر خانگی خود متصل شوید و کنترل آن را در دست بگیرید.
همان طور که می‌بینید Remote Desktop زمان راه اندازی اولیه‌ی بیشتری نسبت به TeamViewer را طلب می‌کند، که البته به خاطر سرعت و امکانات جامع ویندوز که در اختیار شما قرار می‌گیرد ارزشش را دارد، نه تنها رزولوشن آن برابر با صفحه نمایش شما است، بلکه به شما حسی مانند نشستن پشت کامپیوتر خانگی را به شما می‌دهد (شما می‌توانید با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+C فایلی را در پنجره‌ی باز شده‌ی Remote کپی کرده و با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+V آن را در کامپیوتری که پشت آن بچسبانید ذخیره کنید). همین طور پیشنهاد می‌شود که اتنخاب‌های موجود در برنامه‌ی Remote Desktop Connection بررسی کنید، شما می‌توانید تنظیم کنید که چه میزان و چه مقدار رزولوشنی داشته باشید، کدام هارد درایو را به اشتراک بگذارید و یا چاپگر خود را به اشتراک درآورید و یا بسیاری از اعمال دیگر.
اصلی‌تری جنبه‌های منفی آن این است که گزینه‌های دقیقی برای انتخاب ندارید، و آن از قابلیت چند نمایشگر بودن به هیچ عنوان پشتیبانی نمی‌کند. رزولوشن شما ممکن است در مواردی دچار تغییر یا کاهش بیاید. به طور مثال برای این که حسی شبیه به نشستن پشت کامپیوتر خانگی خود را داشته باشید رزولوشن با کامپیوتر شما یکسان شده تا با آن یکسان شود، و شما مجبورید بعد از رسیدن به خانه تمامی آن‌ها را تغییر دهید. من پیشنهاد می‌کنم که هم Remote Desktop و هم TeamViewer را امتحان کنید چون هر دوی آن‌ها یکسان هستند. و هرکدام نقات قوت و ضعف خود را دارند.
دیگر برنامه‌های ویندوز به ویندوز
همان طور که پیشتر اشاره شد شما حتماً باید TeamViewer که یک برنامه‌ی چند سیستم عامله است را امتحان کنید این برنامه به اندازه‌ی Remote Desktop خوب است. اگر شما چند صفحه نمایش دارید این برنامه بهتر هم می‌شود، البته این برنامه نیاز به ساختن حساب کاربری و نصب نرم‌افزارهای اضافی و جانبی دارد ولی کاملاً ارزشش را دارد. Remote Desktop در هنگام تایپ و کلیک کردن پاسخگویی بهتری دارد اگرچه TeamViewer در هنگام کار کردن با پنجره‌ها و تکان دادن آن‌ها بسیار نرم‌تر است. هر دوی آن‌ها را امتحان کنید تا ببینید کدام بهتر است.
دیگر انتخاب‌های ویندوزی با داشتن امکانات به اشتراک گذاشتن صفحه نمایش مانند UltraVNC هستند. TightVNC هم محبوب است (برای لینوکس هم موجود است)، اگرچه UltraVNC پر شده از امکانات و ویژگی‌ها. هر دوی این کلاینت‌ها توانایی دسترسی از هر مرورگری را به شما می‌دهند، که خوب است. ولی کمی نسبت به Remote Desktop و TeamViewer پیچیده‌تر هستند.
مک به مک: استفاده از قابلیت درون تعبیه شده‌ی به اشتراک گذاری صفحه نمایش
OS X قابلیت درون تعبیه شده‌ی خوبی برای به اشتراک گذاری صفحه نمایش در سیستم‌عامل دارد، و شما توانایی اتصال به یک کامپیوتر مک را به راحتی دارید. در ادامه چگونگی آن را شرح می‌دهیم.
اگر از درون شبکه متصل می‌شوید
اگر هر قصد اتصال به کامپیوتری را که در شبکه‌ی شما می‌باشد را دارید، استفاده از Remote Desktop بسیار ساده است، کافیست فقط مراحل زیر را دنبال کنید:
- بر روی کامپیوتر خانگی خود، به System Preferences بروید و بر روی به اشتراک گذاری پنجره (Sharing Pane) کلیک کنید. تیک قسمت «Screen Sharing» را بزنید. سپس از تنظیمات خارج شوید.
- بر روی کامپیوتر دیگر، Finder را باز کرده و کمی پیمایش کنید تا Shared را پیدا کنید. نام کامپیوتر خود را از قسمت همه (All) پیدا کنید، بر روی آن دابل کلیک کرده و سپس روی Share Screen در بالا، سمت راست کلیک کنید. نام کاربری و گذرواژه‌ی خود را وارد کنید و با این کار شما بلافاصله به کامپیوتر خانگی و مورد نظر خود متصل می‌شوید.
از این به بعد برای متصل شدن به کامپیوتر فقط نیاز به تکرار مرحله دوم دارید، در صورتی که از بیرون بخواهید به کامپیوتر خود متصل شوید شراطی کمی پیچیده‌تر می‌شوند.
اگر از بیرون شبکه متصل می‌شوید
اگر شما در حال استفاده از اتصال راه دور هستید، شما باید پورت‌های روتر خود فوروارد کنید تا مستقیماً از اینترنت به کامپیوتر خانگی خود متصل شوید. در این روش راه اندازی اولیه کمی بیشتر طول می‌کشد اما نیاز به نصب برنامه‌ی اضافی نیست.
- بر روی کامپیوتر خانگی، صفحه‌ی تنظیمات روتر را باز کرده و پورت‌های TCP و UDP 5900 را به کامپیوتری که می‌خواهید به آن دسترسی داشته باشید فوروارد کنید (برای اطلاعات بیشتر از اینجا کمک بگیرید).
- آدرس آیپی کامپیوتر خانگی خود را با رفتن به آدرس http://whatismyip.org پیدا و یادداشت کنید، متأسفانه این آدرس آیپی ممکن است هر زمان تغییر کند و دسترسی شما از دست برود. در واقع ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که از سرویسی مانند DynDNS استفاده کرده و به راحتی برای خود یک نام دامنه بسازید تا هر زمان به راحتی به آن متصل شوید.
- بر روی کامپیوتر خانگی خود، به System Preferences بروید و بر روی به اشتراک گذاری پنجره (Sharing Pane) کلیک کنید. تیک قسمت «Screen Sharing» را بزنید. سپس از تنظیمات خارج شوید.
- زمانی که خانه را ترک کردید، بر روی کامپیوتر دیگر Finder را باز کرده و به «Connect to Server» بروید. و در آن vnc://12.345.678.90 را با توجه به آیپی آدرس خود یا نام دامنه که در مرحله دوم راه اندازی کرده بودید تایپ کنید. بر روی «Connect» کلیک کرده، نام کاربری و گذرواژه خود را وارد کنید. با انجام این کار مشاهده می‌کنید که پاپ‌آپ به اشتراک گذاری صفحه نمایش ظاهر می‌شود.
از این به بعد با تکرار مرحله‌ی چهارم می‌توانید به کامپیوتر خانگی خود متصل شوید.
به اشتراک گذاری صفحه نمابش بسیار بسیار ساده است، اما جنبه‌های منفی هم دارد. به طور مثال شما توانایی به اشتراک گذاشتن فایل‌ها را بین دو کامپیوتر نخواهید داشت. البته شما می‌توانید با استفاده از سرویس‌هایی مانند دراپ‌باکس این مشکل را برطرف کنید، اما این مشکل کمی آزار دهنده است. اما دست کم می‌توانید متنی را از کامپیوتری که در حال استفاده از آن هستید کپی کنید و در کامپیوتر خانگی خود بچسبانید.
دیگر برنامه‌های مک به مک
اپل امکانات کمی در OS X برای ارتباط از راه دور فراهم دیده است، سیستم Back to My Mac آی‌کلود اپل شباهت زیادی به، به اشتراک گذاری صفحه نمایش دارد و مراحل نصب و پیکربندی آن از طریق آی‌کلود بسیار ساده است. هرچند که ما آن را کمی غیر قابل اعتمادتر از سیستم به اشتراک گذاری صفحه نمایش یافتیم.همچنین شما می‌توانید از سیستم Apple Remote Desktop هم بهره ببرید، که توانایی اشتراک فایل‌ها، اجرای اسکریپت و چندین کار پیشرفته‌تر را دارا است. که البته با قیمت بالای 79 دلار برای تهیه‌ی آن مواجه خواهید شد!
در آخر شما برنامه‌ی چند سیستم عامله TeamViewer را دارید که در قسمت اول توضیح داده شد، که نیاز به دریافت نرم‌افزار اضافی و ساختن حساب کاربری برای بهره بردن از آن نیاز است، اما کنترل بهتر سیستم و همچنین قابلیت به اشتراک گذاری فایل‌ها را هم دارد. اگر به اشتراک گذاری صفحه نمایش برای شما اهمیت ندارد TeamViewer قطعاً بهترین انتخاب است.
