در اغلب پروژههای نوپا(استارتاپ ها)ی این روزها ناچاریم بین زمان و سرویس مورد نظر توازن برقرار سازیم. توسعه دهندگان پروژه هم مانند بقیهی اعضای تیم ممکن است بر جنبههای نامناسب کار تمرکز کنند و به دلیل زمان محدود برای تصمیمگیری مشکلاتی را ایجاد کنند.
به منظور پی بردن به رایجترین اشتباهات پروژههای نوپا با ۹ نفر از کارآفرینان موفق، مشاوره کردیم و مهمترین عوامل از نظر آنها را در ادامه لیست کرده ایم
۱. ایجاد پروژه بر اساس نیازهای شخصی
اکثر پروژهها مخصوصا نمونههای موفق، مشکلات واقعی را هدف قرار میدهند. محصول نهایی برای استفاده افراد مختلف ساخته میشود و هدف قرار دادن نیاز شخصی در ساخت آن و فقط امید داشتن به مورد استفاده قرار گرفتن آن توسط دیگران اغلب به شکست میانجامد.
پروژههای نوپایی که مد نظر قرار داده میشود نه تنها باید وجود نیاز در بین افراد مختلف را تایید کند بلکه علت و ریشهی وجود نیاز نیز بررسی شود.
تنها راه غلبه کردن بر این مشکل رایج گفتگو با افراد مختلف و جامعهی هدف، تایید وجود نیاز و برنامهریزی برای حل آن است.
۲. بیش از حد شاخ و برگ دادن به محصول اولیه
در مورد محصول اولیه (MVP) میتوان نکات بسیاری گفت ولی مهمترین نکته این است که تا جایی که ممکن است، در ساده بودن نمونه اولیه بکوشید.
با گروه کوچکی از آزمایشکنندهها شروع کنید و فقط بعد از دریافت و استفاده از بازخورد و ارزیابی آنها بعضی از شاخ و برگهای مورد نظر را پیاده کنید.
۳. ایجاد کد غیر قابل انعطلاف
اگرچه در همان ابتدا نیازی به ایجاد و توسعهی یک سکو و پلتفرم کاملا پویا ندارید ولی لازم است مطمئن شوید کد استفاده شده در آینده توسعهپذیر است و در صورت رشد پروژه میتوان به آن اتکا کرد.
تغییر دادن کدی که قابلیت انعطلاف ندارد و مشتریان در حال استفاده از آن هستند، کاری طاقت فرساست و سرعت رشد پروژه را در اوج نیاز کند میکند.
۴. انتشار زود هنگام و پروژهی نارس
به نتیجه رسیدن سریع یک پروژهی نوپا بسیار پسندیده است و انتشار محصول و اجرای پروژه موجب دریافت فیدبک و بهینه شدن آن میشود ولی چنانکه محصولی با اشکالات زیاد همراه باشد به احمقانه بودن این ایده که -همین حالا انتشار بده، بعدا اشکال یابی میکنی- پی میبرید.
با گسترده شدن کسب و کارتان توقع مشتریان نیز بیشتر خواهد شد و محصول شما نباید با کلی حفره و اشکال همراه باشد. خود را برای انتشار محصول و اجرای پروژه با چند روز تاخیر آماده نگهدارید تا بتوانید اشکالات بیشتری را رفع کنید و نگاه مشتریان را نسبت به نام تجاریتان بالا نگهدارید.
۵. وسواس به خرج دادن در مورد کد
به سرعت حل کردن مشکلات مشتری مهمتر از نوشتن کد است. چنانچه تمرکز شما بر مشتری باشد، نوشتن کد نیز بسیار سادهتر خواهد شد، چرا میدانید مشتری به چه مواردی بیشتر اهمیت میدهد.
۶. عدم اشتراک در جنبههای مختلف کسب و کار
درک اینکه هر محصول چگونه به هدفها، استراتژیها و مشتریانِ شرکت کمک میکند از اهمیت زیادی برخوردار بوده و کلیدی برای موفقیت در توسعه و انتشار محصول است.
۷. با یک دست چند هندوانه برداشتن
در زمان اجرای یک پروژه و تولید یک محصول، ممکن است به سادگی گرفتار این فکر شوید که لازم است از همان ابتدا در همهی زمینهها و همه جا حضور داشته باشید.
برای بعضی از شرکتها منظور از همه جا پلتفرم دسکتاپ در مقابل موبایل است و برای بعضی دیگر سیستمعامل Android در مقابل IOS.
راه حل هوشمندانه این است که در تعداد محدودی زمینه شروع کنید (یا به صورت ایدهآل فقط یک زمینه)، ببینید امکان درخشش شما در کجا بیشتر است. با تمرکز روی یک یا چند زمینه محصول بهتری تولید میکنید و از پراکندگی تیم جلوگیری میشود.
۸. معجونِ تخصصها
یکی از مواردی که باید بدو یک پروژهی نوپا انجام داد جدا کردن تخصصهاست. چنانکه از افراد فنی تیم نباید تقاضای نظارت بر امور مالی را داشت.
۹. انتخاب ویژگیهای محصول بر اساس سادگی پیادهسازی آنها
تقریبا همیشه، قبل از پیادهسازی و توسعهی کد، برنامهریزی و مراحلی برای آن در نظر گرفته میشود. حین طرحریزی ریزی ممکن است برای انتخاب ویژگیهای محصول و اجزاء پروژه به روشهای پیادهسازی آن فکر کنیم و ویژگیها را بر اساس آنچه به نظر انجامپذیر میرسد انتخاب کنیم.
در این مرحله سوال «راحتترین روش برای پیادهسازی این ویژگی چیست؟» نباید پرسیده شود و تمام تاکید باید بر سوال «راحتترین روش برای استفاده کنندگان و کاربران در این مورد چیست؟» باشد.
راه درست این است که همه چیز را بدون توجه به نحوهی پیادهسازی کدها برنامهریزی کنید، سپس به هر ویژگی مراجعه کنید و روش پیادهسازی و راه حل آن را پیدا کنید.