Posts by tag: ایمیل

تا چند سال اخیر ما در دنیایی واقعی زندگی می کردیم و تمام بخش های زندگی (مثل کار، تفریح و یا استراحت) به طور واضحی از هم جدا شده بودند به همین دلیل فرصت کافی در اختیار داشتیم تا انرژی کسب کنیم و دوباره به محل کار برگردیم. حالا ایمیل های کاری، بازی، عکس و موسیقی را روی تلفن همراه نگه می داریم، تمام قسمت های زندگی را به شکلی در هم پیچیده با خود حمل می کنیم و به آن تکنولوژی می گوییم. متاسفانه حتی در تعطیلات هم هیچ لذتی نمی بریم و مدام چشم و ذهن ما در انتظار ایمیل کاری است و به طور مرتب تلفن همراهمان را چک می کنیم. هرچند که قابلیت اتصال به دنیای مجازی توانسته قدرت حل مسئله را در ما بالا ببرد ولی آیا واقعا توانسته در نوآوری و خلاقیت فردی هم موثر باشد؟ در روابط خانوادگی و دوستی چطور؟ آیا شما تکنولوژی را مقصر می دانید؟

در قسمت اول این مقاله با ترفند های وقت گیر و خسته کننده ی تکنولوژی آشنایی پیدا کردیم. در این قسمت با ما همراه باشید تا بقیه ی ترفند هایی که ذهن ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد آشنا شوید.

ترفند #۵: روابط متقابل اجتماعی (بده بستان)

• اگر تو به من کمک کنی من به تو بدهکار می شوم.
• اگر تو از من تشکر کنی من باید به تو بگویم «خواهش می کنم».
• اگر تو به من ایمیلی فرستاده ای، جواب ندادن به آن بی ادبی است.
• اگر تو من را دنبال می کنی من هم باید تو را دنبال کنم.

این مقاله توسط تریستن هریس، طراح سابق گوگل نوشته شده است؛ تکنولوژی می تواند ما را تحت سلطه ی خود در بیاورد. من متخصص همین رشته هستم و به مدت سه سال در گوگل روی این مسئله کار کرده ام. هدف اصلی من این است: محصولات را به شکلی طراحی کنم که قادر نباشد مشتری را از نظر روانشناسی تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که از تکنولوژی استفاده می کنیم معمولا روی نکات و ویژگی های مثبت آن متمرکز می شویم ولی من به شما نشان می دهم که واقعیت به این صورت نیست.

تکنولوژی چطور می تواند نقطه ضعف فکر ما را شناسایی کند؟

زمانی به این اصل دست پیدا کردم که شعبده بازی انجام می دادم. شعبده باز ها هم کارشان را با پیدا کردن نقاط کور، گوشه کنارها، محدودیت درک و انتظارات آدم ها شروع می کنند. آن ها تلاش می کنند بیننده را (بدون اینکه از ترفند کار سر در بیاورد) تحت تاثیر قرار دهند. وقتی یاد می گیرید چطور فکر آدم ها را کنترل کنید می توانید مثل یک پیانو با آن ها بازی کنید.

این دقیقا همان کاری ست که تولید کننده ها روی محصول انجام می دهند. آن ها از نظر روانشناسی به بخش های آسیب پذیر شما (که حتی ممکن است هیچ آگاهی نسبت به آن نداشته باشید) نفوذ می کنند تا بتوانند توجهتان را به محصول معطوف کنند. حالا می خواهم به شما نشان بدهم که چطور این کار را انجام می دهند.