فیسبوک اعلام کرده است قصد دارد برای ساخت اولین مرکز داده ها با استفاده از جدیدترین متد که مربوط به خود فیسبوک است، اقدام نماید. “مرکز گسترش سریع داده ها” به تخفیف طراحی (RDDC) ، که البته خود را هنوز به عنوان روش موثری برای ساخت یک مرکز داده نشان نداده است ( به این معنا که تاکنون تجربه نشده است) ، متدی است که فیسبوک اعلام کرده از ان بهره خواهد گرفت. این دیتاسنتر قرار است در ساختمان شماره 2 شرکت Luleå در سوئد ساخته شود. مکانی که قرار است بعنوان اولین محل یک مرکز انتقال داده های بین المللی برای یک شبکه اجتماعی بزرگ راه اندازی شود.
در نشست امسال برای اوپن کامپوت پروجکت (OCP)، فیس بوک پیش نمایشی از طراحی موسوم به RDDC (ویدئو هایی که در کنار گزارش کامل 97 صفحه ای ضمیمه شده بود که در این قسمت قابل دسترسی هستند) را ارائه داد. این شرکت می گوید که انتظار دارد که روش جدیدی برای طراحی مرکز داده ها ، مرکز این شبکه اجتماعی را آن را قادر به ساخت و گسترش ظرفیت های جدید تا دو برابر سریعتر نسبت به روش و رویکرد قبلی خود کند، قرار است این مرکز داده جدید ثابت کند که با سایتهای اگنوستیک سازگاتر است و تا حدود زیادی از بکارگیری مصالح بیش از اندازه در ساخت یک مرکز داده می کاهد. ( اوپن کامپوننت پروجکت: طبق آن همانطور که تلاش میشود نرم‌افزارهای کامپیوتری به سمت یک معماری باز و اصطلاحاً اوپن‌سورس سوق پیدا کنند، سازندگان سخت‌افزار نیز می‌کوشند محصولات خود را طوری طراحی کنند که کاربران بتوانند آن‌ها را بسته به نیازهای‌شان تغییر یا گسترش دهند.)
به طور خلاصه، مفهوم RDDC تماماٌ درباره جایگزینی ساختاری برای ساخت یک دیتاسنتری است که بیشتر شبیه ساخت یک محصول خاص است تا ساخت چیزی چون یک دیتاسنتر. فیس بوک امیدوار است با این رویکرد ساخت جدید به نتایج زیر دست یابد:
سایت های طراحی شده اگنوستیک ( در علم فناوری اگنوستیک به توانایی موردی برای انجام عملیات، بدون داشتن این دانش که این مورد با این جزئیات کار خواهد کرد، گفته می شود) : از نظر استاندارد طراحی مجموعه کامپوننت ها بسیار شبیه با سرورهای OCP است، فیس بوک امیدوار به استقرار یک مرکز داده یکپارچه است که تقریبا در هر منطقه از جهان سریع تر، کم هزینه تر ، و بیشتر مقرون به صرفه باشد. انجام بیش از مونتاژ در یک محیط کنترل شده و در سطح زمین نیز زمان مونتاژ را کاهش می دهد. با توسعه مجموعه هایی از پیش ساخته شده که می توان در بسیاری موارد قطعات را به جای یکدیگر استفاده کرد. هدف از این کار در واقع اینست که بتوان در هر کجا که لازم است این پروژه را راه اندازی و گسترش داد.
کاهش شاخص ها در محل: مفهوم RDDC توسعه و ساخت ماژول های به هم یکپارچه (قطعات کوچک که به هم متصل میشوند) پیش مهندسی و پیش ساخته شده است که هدف آن به حداقل رساندن استقرار در مقدار زمان مورد نیاز برای نصب تجهیزات سنگین در محل و زمان کلی برای تکمیل سالن داده ها است. ساخت قطعات کوچکتر یا همان ماژول ها سبب کاهش پسماند و اثرات مرتبط با آن نسبت به ساخت و ساز سنتی مراکز داده میشود.
بهبود اجرا و روش کار: استفاده از ابزار قابل پیش بینی و تکرار شونده به تیم های محلی در دیگر کشورها اجاازه ساخت و تکرار الگو را می دهد و این قابلیت براحتی منطقه به منطقه گسترش می یابد. طراحی RDDC در واقع سبب استفاده از دستور عمل های مونتاژ و تکرار پذیر صریح و روشن می شود که نتیجه ای جز ساخت ساده تر و راحتر و غیر تخصصی تر ( به این معنی که نیاز به حضور تیم تخصصی شرکت سازنده نباشد) را فراهم می آورد.
فیسبوک زمانی خاص را برای شروع ساخت و ساز این نوع مرکز داده اعلام نکرده است و تنها به گفتن واژه « بزودی » اکتفا نموده، این اطلاعات نیز توسط تیم توسعه OCP منتشر گردیده است.
