نقش تعیین کننده ی قدرت اراده در بهره وری کاری

به میزان بهره وری کاری که در طول روز تجربه می کنید فکر کنید. احتمالا شما هم به خوبی می دانید چه ساعتی از روز را به تمام کردن کارها اختصاص بدهید و چه زمانی از انجام کار های پیچیده خودداری کنید.

اگر روزی را تجربه کردید که در ساعات اولیه ی صبح خیلی خوشبینانه برنامه ای برای کار ترتیب داده اید و در پایان روز اصلا نمی دانید کجای کار قرار گرفته اید و هنوز هیچ بخشی از آن را با موفقیت تمام نکرده اید با مسئله ای به نام نفس تحلیل رفته درگیر شده اید.

اگر قادر باشید نفس تحلیل رفته تان را مدیریت کنید می توانید به بهره وری فوق العاده ای برسید.

درک نفس تحلیل رفته

توضیح آن بسیار ساده است. ما در هر روز میزان معینی قدرت اراده داریم. اگر برای انجام دادن کارهای ابتدایی بیشتر از آن استفاده کنید، برای انجام وظایف بعدی قدرت اراده ی کمتری خواهید داشت.

مطالعات متنوعی این مسئله را ثابت کرده اند. در یکی از مطالعات به شرکت کننده ها شماره ای گفته شد و آن ها باید این شماره را حفظ می کردند و راهرویی را طی می کردند و بعد شماره را به محققی که در انتهای راهرو ایستاده بود می گفتند. در طول مسیر راهرو یک میز پر از خوراکی های سالم و نا سالم قرار داشت. از شرکت کنندگان خواسته شد تا یکی از خوراکی ها را انتخاب کنند تا زمانی که عدد را به محقق می گویند آن را دریافت کنند.

آن دسته از شرکت کننده هایی که عدد دو رقمی دریافت کرده بودند، خوراکی سالم مثل میوه انتخاب کردند در حالیکه افرادی که باید عدد هفت رقمی به حافظه می سپردند خوراکی های ناسالم مثل کیک شکلاتی را ترجیح دادند. در واقع عملیاتی که ذهن را به خودش درگیر کرد باعث شد قدرت اراده ی فرد کاهش پیدا کند.

خوب به این آزمایش فکر کنید چون یک دروغ در پس نتیجه ی آن نهفته شده است.

نمی توانید قدرت اراده ی اضافی خلق کنید

آیا شما قدرت اراده تان را برای اهداف مهم تر حفظ می کنید؟ یا آن را هنگام عمل کردن به وظایف کوچک و یا در حواس پرتی ها اسراف می کنید؟

از لحظه ای که این سوال را از خودم پرسیدم تغییر زیادی در بهره وریم پدید آمد. امروز که به لیست کارهایم نگاه می کنم بدون اینکه بخواهم، قدرت بیشتری را برای انجام کارهای مهم ذخیره می کنم و به دنبال راهی هستم که وظایف کوچکتر را از لیستم خط بزنم.

قدرت اراده خودتان را مدیریت کنید

مهم ترین تکنیک های بهره وری از جمله آن هایی که قبلا در وبلاگ ها خوانده اید (مثل قورت دادن قورباغه) به مدیریت قدرت اراده بر می گردند.

مسئله ی دیگری در موازات قدرت اراده قرار می گیرد که از نظر مفهوم بسیار به آن شبیه است. فرسودگی در تصمیم گیری. به این معنی که هرچقدر تعداد تصمیم گیری ها بیشتر شود احتمال اینکه انتخاب فرد، معیوب و غیر منطقی شود بیشتر است.

در گذشته وقتی از خواب بیدار می شدم باید در مورد مسائل مختلف تصمیم گیری های زیادی انجام می دادم مثلا چه لباسی بپوشم، برای صبحانه چه غذایی انتخاب کنم، تماس های کاری صبح را به بعد موکول کنم، نگرانی در مورد پیدا کردن یک طراح جدید، هماهنگ کردن وظایف خانه و غیره. با سرعت و به سادگی از قدرت اراده ام استفاده می کردم چون تصورم این بود که تمام نشدنی است و هرچقدر که بیشتر تلاش کنم باز هم می توانم از پس هر کاری بربیایم.

وقتی نوبت به تصمیم گیری های جدی عصر می رسید بخش زیادی از قدرتم را مصرف کرده بود. کارهایی انجام می دادم که در آن ها خیلی به دخالت مغز نیازی نبود مثلا به باشگاه می رفتم یا روی پروژه های ثانویه کار می کردم. در اثر پرداختن به موارد بی اهمیت در ساعات اولیه ی روز، کار های مهم کنار گذاشته می شد.

بهتر است بدانید که اگر برای کنترل فرسودگی در تصمیم گیری هیچ تلاشی نکنید می تواند کل زندگی شما را بهم بریزد.

روش ساده ای برای بهبود وضعیت وجود دارد. فعال ترین افراد سیستم هایی خلق می کنند تا فرسودگی در تصمیم گیری و نفس تحلیل رفته را از زندگی روزانه حذف کنند. اگر خوب فکر کنید می بینید تمرکز کردن روی بخشی از کارها که بازده شما را به حداکثر می رسانند قدرتمند ترین روش برای مبارزه است.

چه سیستم هایی به بهترین نحو جوابگو هستند؟ بهتر است با نگاه کردن به زندگی افراد حرفه ای شروع کنیم.

وجه اشتراک باراک اوباما، تیم فریس و توماس ادیسون چیست؟

آن ها در گذران زندگی روزمره به کمال رسیده اند و این قضیه بصورت تصادفی اتفاق نیفتاده است. ارتباط تنگاتنگی میان عادت های روزانه و بهره وری کاری وجود دارد. یک تغییر روزانه ی جدید می تواند کاری کند که عادت تصمیم گیری مداوم از سرتان بیفتد و در این شرایط است که به ارتباط عادت های روزانه و بهره وری پی می برید.

در کنار عادت های صبح هر روز که قابل پیش بینی هستند، (مثل ورزش) باراک اوباما برای مسائل جزئی وقت صرف نمی کند. اوباما در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۲ گفت : قصد دارم تعداد تصمیم هایی که بر سر راهم قرار می گیرند را کاهش دهم. دوست ندارم در مورد اینکه قرار است چه غذایی بخورم یا چه بپوشم فکر کنم. چون تصمیم های مهم تر دیگری منتظر من هستند.

تیم فریس اسطوره ی بهره وری است. او در پادکست معروفش به نام شوی تیم فریس نگاهی به عادت های روزانه اش انداخته. تیم از فرسودگی در تصمیم گیری به نفع خودش استفاده می کند و زندگی روزانه را بر مبنای تصمیم گیری ها پایه ریزی می کند.

تفکرات توماس ادیسون در مورد کار و خواب همگی به خوبی بصورت مدرک در آمده اند. او هم به روال کاری پایبند بود و خیلی دقیق آن را اجرا می کرد. حتی امروزه متخصصان امور خواب، بهره وری و روانشناسی از فواید عادت های روزانه به تفصیل بیان کرده اند و معتقدند که پایبندی به عادت ها در ساعات اولیه ی صبح به مغز سیگنال می فرستد و اطلاع می دهد که روز شروع شده است.

برای حل مشکلات شیوه ی خاصی انتخاب کنید

علاوه بر عادت روزانه، وابستگی به یک برنامه برای افزایش بهره وری می تواند روش خوبی برای مدیریت قدرت اراده در طول روز باشد:

قانون ده دقیقه: این روش همان نصیحت قدیمی شکستن چالش های بزرگ به کار های کوچک است. در این شرایط مدیریت کردن آن ها ساده تر است. قانون ده دقیقه بیشتر شبیه به نوعی سبک کار است و تمام وظایف باید به قدری شکسته شوند که بتوانید تک تک آن ها را در ده دقیقه تمام کنید.

۵۲/۱۷: اگر قصد دارید بین زمان استراحت و کار تعادل بوجود آورید بهتر است ۵۲ دقیقه کار کنید و بعد ۱۷ دقیقه استراحت داشته باشید.

این شیوه ها از بار روانی به هم ریختگی کم می کنند. با انتخاب شیوه ای برای افزایش بهره وری، به سیستم قدرت اراده ی خودتان نظم می دهید و می دانید در چه مواردی بی جهت از قدرت اراده ی بیش از اندازه استفاده می کنید و چقدر از آن را به اولویت ها اختصاص می دهید.

به همین دلیل باید سیستمی را انتخاب کنید که به آن اعتماد دارید.

اتوماسیون

اگر می توانید همه ی امور را به طرز موثری به حالت خودکار دربیاورید حتما این کار را انجام دهید. به عنوان مثال خریدهای منزل را خودکار کنید، وقتی به باشگاه می روید از یک مربی شخصی کمک بگیرید، یا از یک متخصص تغذیه راهنمایی بخواهید. می توانید پست هایی که در شبکه های اجتماعی قرار می دهید را با Buffer برنامه ریزی کنید.

حتی خشکشویی هایی هم به راه افتاده اند که دم در لباس هایتان را شما تحویل می دهند. همچنین شرکت هایی هستند که می توانند مسائل مالی شخصی شما را بررسی کنند.

بخش خنده دار اتوماسیون این است که گاهی برخی از افراد برای انجام آن احساس گناه می کنند. چون تمام آن ها کارهایی هستند که خود شخص می تواند به راحتی انجام دهد. ولی مسئله ی مهم تری در پی آن محقق می شود:

اتوماسیون تصمیم های کوچک فریبنده ای را از میان راه شما بر میدارد که می توانند قدرت اراده ی شما را کاهش دهند. در شرایطی که بعدا در تصمیم گیری های مهم تر به آن قدرت نیاز پیدا خواهید کرد.

باید در مورد این معاوضه به وضوح تصمیم بگیرید. من هم هر هفته در سوپر مارکت تصمیم گیری های بی جهت انجام نمی دهم و به جای آن می توانم روی انتشار مطالب در وبلاگم تمرکز کنم.

اجرای اتوماسیون به معنای شانه خالی کردن نیست، یک استراتژی است.

بخش پایانی

وقتی یاد می گیرید که قدرت اراده تان را مدیریت کنید، نه تنها می توانید تصمیم گیری های غیر ضروری را کنار بگذارید بلکه توانایی آن را هم پیدا می کنید که تصمیم های مهم تر را شناسایی کنید. این مسئله یک درک کلیدی است که افراد موفق آن را رعایت می کنند. شما هم باید همین کار را انجام دهید.

شخصا توانستم برای زمانی که در اختیار دارد احترام بیشتری قائل شوم. می دانم که زمانی که می گذرانم به بهترین حالت ممکن صرف می شود و در این شرایط تمرکز بیشتری دارم. در این حالت زمان هدر نمی رود و در پایان روز متاسف نیستم.