آیا تا به حال اتفاق افتاده است که نام کسی را که سابقاً ملاقات کرده بودید فراموش کنید؟ یا فراموش کنید فلان وسیله را کجا گذاشته اید یا آیا در ماشین را قفل کردید یا نه؟ مطمئناً چنین اتفاقاتی برای شما هم افتاده است. اما اگر این از دست دادن حافظه مکرراً اتفاق بیفتد و شما توانایی تمرکزتان را از دست بدهید، چه می شود؟

متاسفانه، از دست رفتن حافظه و بالا رفتن سن رابطه ای مستقیم دارند. در اوایل 20 سالگی، مغز شروع به از دست دادن بعضی سلول های عصبی می کند و بدن کمتر مواد شیمیایی مورد نیاز مغز برای درست کار کردن را تولید می کند.

خوشبختانه، شما کارهای زیادی می توانید انجام دهید تا این جریان را کندتر کنید. در اینجا به چند نکته اشاره می کنیم تا با رعایت آن بتوانید حافظه تان را تقویت کنید.

1. بدانید از چه راهی بهتر یاد می گیرید

شاید در کارتون ها دیده باشید که شخصیت های زیرک و باهوش سرهای بزرگی دارند تا جمجمه هایشان توانایی در بر گرفتن مغز به آن بزرگی را داشته باشد. اما در واقعیت باهوش بودن ارتباطی با اندازه سر ندارد. اما اگر در حال یاد گرفتن مطالب جدید هستید ممکن است بخش هایی از مغزتان توسعه پیدا کند.

دانشمندان علوم اعصاب بر این عقیده اند که این اتفاق وقتی رخ می دهد که در حال پیدا کردن جواب برای سوالی هستید. مغز شما – یا دقیق تر بگویم قشر مغز شما – وقتی به دنبال جواب است یا وقتی در حال یاد گرفتن یک مهارت جدید است ، دقیقا نمی داند باید از کدام بخش برای حل سوال کمک بگیرد. سپس بخش زیادی از قشر مغز بصورت یک کمیته جست و جو درگیر پیدا کردن جواب می شود و به همین ترتیب بخش هایی از مغز گسترش پیدا می کنند.

Studying_Bible

شاید فکر کنید تمام شب های امتحانی که برای درس خواندن کلنجار رفتید همان بهترین زمان های آموختن هستند.

مطالعات نشان داده اند که دور بودن از درس و مطالعه یکی از راه های افزایش حافظه است. در واقع اگر قصد دارین در طی  5 سال مطلبی را بیاموزید بهتر است در دوره های 6 الی 12 ماهه به مطالعه بپردازید.

شاید این جمله کمی با هدف شما متضاد باشد اما این کار به مغز کمک می کند که یک پایه ی محکم برای کسب علم آماده کند.

وقتی موفق می شوید به جواب مسئله دست پیدا کنید قشر مغزتان دوباره جمع می شود اما مهارت هایی که در طی این مدت کسب کردیم باقی می مانند. از آن جایی که عملکرد طبیعی مغز به این صورت است ، اشتباه کردن در مسیر یاد گیری ضروری و اساسی است.

2. با اشتباه کردن کنار بیایید

بهتر است از همین حالا با خطا کردن کنار بیایید چون وقتی در مسیر یاد گیری قرار می گیرید غیر ممکن است که اشتباهی مرتکب نشوید. توانایی ما برای اشتباه کردن و یاد گرفتن از آن ها برای به دست آوردن یک مهارت جدید و حتی برای تکامل و بقا ضروری است.

sadman

قسمت میانی قشر بخش جلویی مغز بازخورد های منفی ، خطاها و عدم اطمینان در تصمیم گیری ها را بازتاب می کند و وظیفه ی تجزیه و تحلیل اشتباهات را بر عهده دارد. قشر جلویی مغز با دریافت بازخورد های منفی جمع می شود یا حتی اگر پاداش دریافت نکند هم جمع می شود..پاداش چیست؟!…درست حدس زدید! دوپامین.

دوپامین یک ماده ی شیمیایی ست که هنگام لذت ترشح می شود. وقتی عملی را به درستی انجام می دهید گیرنده های دوپامین سیگنال های پاداشی روانه مغزتان می کنند سپس مسیری باز می شود به نام Go pathway و شرایط مناسب برای اقدامات بعدی در بدن محیا می شود.

این ماده همچنین انعطاف محل تماس دو سلول عصبی را افزایش می دهد و به سلول ها آموزش می دهد وقتی دوباره آن عمل را تکرار کردید ، به همان صورت هیجان زده شوند و واکنش نشان دهند.

وقتی اشتباه می کنید یا بازتاب منفی دریافت می کنید NoGo pathway فعال می شود. هنگامی که ما دوپامین پیش بینی شده حاصل از تلاش عملی جدید و یا اتمام یک کار را دریافت نمی کنیم انعطاف محل تماس سلول های عصبی از مسیر NoGo فعال است. این قضیه به این معنی ست که شما در حال تمرین دادن به مغزتان هستید تا در آینده اشتباهاتتان را تکرار نکند.

اگر تصور می کنید مسئولیتتان به پایان رسیده یا و همه چیز در دنیا محدود است ، با چه هدفی قصد دارید به دنبال آموختن باشید؟

وقتی اشتباه می کنید می توانید به دو طریق مختلف عکس العمل نشان دهید:

1. زنگ هوشیاری : بازتاب منفی را می بینید و آن را یک زنگ خطر برای حرکت کردن استنباط می کنید و این کار را تمرکز ذهنتان روی پیدا کردن راه حل انجام می دهید.

2. تعطیل کردن : گاهی اوقات به اشتباهاتتان به عنوان یک نکته مثبت نگاه می کنید. تصمیم می گیرید برای محافظت از خودتان روی اشتباهات تمرکز نکنید. برعکس این حالت وقتی صادق است که توجهتان کاهش پیدا می کند.

وقتی گزینه ی شماره ی یک را انتخاب می کنید یعنی می گویید : من توانایی و قدرت لازم برای پیشرفت دارم و با تلاش مضاعف بر این مشکلات پیروز خواهم شد. بیشتر افراد این گزینه را انتخاب می کنند. این راه درست است.

اگر اشتباه کردید از کوره در نروید و تسلیم نشوید. در نظر داشته باشید که هرکسی می تواند شکست بخورد و با این کار در واقع دارید مغزتان را آماده می کنید تا در آیده این اشتباهات را تکرار کند. بدون اشتباهات هیچ کس قادر به آموختن و بزرگ شدن نیست.

3. قهوه را به بعد موکول کنید

کافئین ما را هیجان زده می کند..خوب نه این درست نیست. کافئین انتقال دهنده های عصبی دوپامین و گلوتامات را قادر می سازد که با تقلید از عملکرد آدنوزین هیجان ایجاد کنند. ( که مسئول کاهش فعالیت سلول های عصبی و ایجاد حالت خواب آلودگی است ). کافئین از ایجاد خواب آلودگی و کاهش فعالیت سلول های عصبی جلوگیری می کند.

همه ی ما مطالعاتی در مورد داشتن زندگی طولانی تر یا حافظه ی قوی تر با مصرف کافئین را خوانده ایم اما در حیطه ی یادگیری و یادآوری مطالبی که آموختیم چقدر قادر است به ما کمک کند؟

coffee-with-beans

در جریان باشید ، هیچ مهارت جادویی به شما نمی بخشد و چشمه ای مخفی از اطلاعات ، درمغزتان جاری نمی کند. کافئین می تواند در یادگیری های بخصوصی و یادآوری های ویژه ای به شما کمک کند اما هشدارهایی هم در نظر داشته باشید. وقتی بصورت ارادی در حال مطالعه و یاد گیری مطالب هستید کافئین به شما هیچ کمکی نمی کند و تنها وقتی بطور غیر مستقیم و بدون هدف یادگیری مطلبی میبینید می تواند به شما کمک کند.

تحقیقات اخیر نشان داده اند بهتر است تا پایان یادگیری و مطالعه به قهوه لب نزنید. محققان برای شرکت کنندگان در تحقیق بعد از اتمام فرآیند یادگیری قرص های کافئین تجویز کردند.

نتیجه ی جالب این تحقیق این جاست که بیست و چهار ساعت بعد افرادی که قرص مصرف کرده بودند قادر بودند عکس ها و مطالبی که آموخته بودند به یاد آورند. حداقل بیشتر از افرادی که “دارونما” مصرف کرده بودند. این اتفاق احتمالا به این خاطر رخ می دهد که کافئین ، تولید نوراپی نفرین توسط انتقال دهنده های عصبی در شرایط استرس زا افرایش می یابد و به تقویت حافظه کمک می کند.

اگر قصد دارید ساعات مطالعه را به حداکثر برسانید شاید بهتر باشد بعدا قهوه بنوشید. در واقع اگر می خواهید آمادگی ذهنی بالایی برای یادگیری مطالب داشته باشید قهوه را کنار بذارید و کمی چرت بزنید!

Sleeping

خواب کوتاه مدت بعد از مطالعه ، کمک می کند بهتر مطالب در ذهنتان حک شود و وقتی در خواب هستید در واقع در حال قوی کردن مغزتان هستید. همچنین خوابیدن کمک می کند اطلاعات قبلی ذهنتان پاک شود تا جا برای اطلاعات جدید تر به اندازه کافی وجود داشته باشد.

وقتی بفهمید مغز چطور کار می کند ، یا اینکه چطور اطلاعات را طبقه بندی می کند دیگر نگران نیستید که چرا با یک بار خواندن ، نمی توانید همه ی مطالب را به خاطر بسپارید. در واقع این عملکرد عادی مغز است.

عجله نکنید ! اشتباه کنید ! کمی بخوابید ! این سه نصیحت صرفنظر از اینکه موضوع مطالعه چیست به شما کمک خواهند کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *