بازی های کامپیوتری اعتیاد آور، که بازیکن را جلوی تصویر میخکوب می کنند، ممکن است برای مغز مفید هم باشند. یک بررسی جدید در ژورنال روان پزشکی مولکولی، روی تاثیر بازی های کامپیوتری بر میزان بخش های خاکستری مغز – بافت مسئول کنترل ماهیچه ها، حافظه، زبان، ادراک حسی- انجام شده است.
محققان موسسه مکس پلنک برلین، برای بیمارستان هدویگ افراد بزرگسال را استخدام کردند تا بازی ماریو 64 را روی سیستم قابل حمل نینتندو دی اس، برای سی دقیقه در روز طی دو ماه انجام دهند. در پایان، نشان داده شد ماده خاکستری مغز در هیپوکامپ به صورت دوطرفه و در بخش هایی از قشر قدامی مغز راست افزایش قابل توجهی داشته است.
هیپوکامپ منطقه ای بسیار مهم به شکل نعل اسب است که روی همیسفرهای مغز قرار می گیرد و مسئولیت شکل گیری حافظه و هم چنین انتقال اطلاعات حسی (بوها، صداها و غیره) به حافظه را به عهده دارد. ماریو 64، بازیکن را از طریق فضای سه بعدی شبیه سازی شده به مانور شخصیت فرا می خواند.
یکی از تصاویر چندگانه نینتندو ماریو را روی یک نقشه به بازیکن نشان می دهد در حالی که نوع دیگری از تصویر نمای اول شخص از کاراکتر بازی را ارایه می دهد. همانطور که بازیکن ها در بازی با ماریو 64 پیشرفت می کنند دستاوردهای مغز هم بیشتر می شود یعنی حرکت از دید اول شخص (که در این تحقیق به آن اگو سنتریک گفته شد) به دید دیگر (که در این تحقیق به آن آلوسنتریک گفته شد) جالب توجه است؛ محققین همچنین رابطه تمایل افراد به بازی و افزایش در حجم ماده خاکستری مغز را دریافتند.
تاثیر بازی بر ماده خاکستری در افرادی که تمایل به بازی داشتند قابل توجه بود. محققان بر این باورند که این موضوع با سیستم پاداشی مغز ارتباط دارد. یعنی وقتی فردی از فعالیتی لذت می برد دوپامین ترشح می شود. این دوپامین به نوبه خود ممکن است باعث افزایش ماده خاکستری شود. تحقبقات بیشتر می تواند تاثیر بازی را برای درمان اختلال استرس پس از سانحه واسکیزوفرنی و بیماری های عصبی نشان دهد.