با اینکه صحبت های زیادی حول مدیریت فشارهای اقتصادی موجود در استارت آپ ها شنیده ایم، در مورد فشارهای مالی که بر یک خاص فرد وارد می شود کم تر گفته شده است. حتی حرفه ای ترین کارآفرینان در خطر هستند: ممکن است درجهت رفع نیازهای فوری گروهشان، هزینه و وقت زیادی صرف کنند به طوری که مخارج از کنترلشان خارج شود و دچار بحران مالی می شوند.

به دنبال ایجاد بحران، یک قدم رو به عقب بر می دارند و خرج و مخارج کارمندان را کاهش می دهند. اما چطور می توانند دوباره کنترل امور را به دست آورند؟ راه حل آن ها این است که مخارج ماهانه ی ضروری را محاسبه کنند. هرچند این راه حل، در زندگی غیر قابل پیش بینی یک کارآفرین، به شناسایی تصمیم های اشتباهی که می تواند به چنین بحران هایی ختم شود کمکی نمی کند. کارآفرینان بارها و بارها با بحران های مالی شخصی رو به رو خواهند شد.

با تمرکز و تکیه روی رفتار و عملکرد به جای صرف کردن وقت روی بودجه بندی، کارآفرینان قادر خواهند بود بر مشکلات مالی غلبه کنند و موفقیت خود را در کار و زندگی تضمین کنند.

من شخصیت برونگرایی دارم. زمانی که در کنار گروهی از افراد هستم از آن ها انرژی می گیرم به همین دلیل زمانی که به من پیشنهاد یک شغل از راه دور داده شد کمی مردد بودم. کار کردن از خانه تجربه ی جدیدی بود و من مطمئن نبودم که از انجام آن لذت می برم.

زمانی که برای کار در Aha! پذیرفته شدم به این نتیجه رسیدم که تنها نیستم. همه ی اعضای گروه شغل ریموت (از راه دور) را برای بار اول تجربه می کردند چون خیلی از آن ها با فضای کار به سبک قدیم آشنا بودند. یعنی سالنی بزرگ که توسط دیوار های کوتاه از هم جدا شده اند و هر فضا به یک کارمند اختصاص داده شده است. بعد از شروع کار متوجه شدم که این سبک از کار کردن توانسته حس استقلال را به زندگی من بیاورد.

بهترین قسمت کار ریموت این است که هر زمان که از نظر ذهنی آمادگی لازم را دارم مشغول به کار می شوم یا به عبارتی در هر نقطه ی مکانی که به اینترنت دسترسی دارم به امور کاری رسیدگی می کنم. همچنین کار کردن بصورت ریموت در سلامتی و خوشحالی من موثر بوده. تمام همکاران در این مورد با من هم عقیده هستند.

جیسون رفتیس یکی از مدیران فروش در بنگاه معاملات خودرو در فلوریدا بود. او تصمیم گرفت برای یکی از دوستان قدیمیش شغلی در محل کار خود دست و پا کند و سریعا به اشتباه خود پی برد. دوست او داستان هایی از زمان دانشگاه برای تمام همکاران تعریف می کرد و این تازه آغاز ماجرا بود.

جیسون می گوید:

مانند یک کابوس بود. به خاطر رابطه ی دوستانه ی ما او به مجوزی دست پیدا کرد که می توانست هر زمان که مایل بود به محل کار بیاید و یا محل کار را ترک کنند. هیچ کدام از دیگر کارمندان نمی توانستند چنین مجوزی داشته باشند.

در نهایت جیسون او را اخراج کرد و به همه توصیه می کند که بهتر است همیشه با افراد غریبه کار کنید. رهبری و اخراج آن ها ساده تر است. فرقی نمی کند که مدیر هستید و یا کارمند، قرار ندادن مرز بین روابط دوستی و کاری باعث بروز مشکلات زیادی می شود. قبل از اینکه به استخدام دوستی فکر کنید و حتی مهم تر از آن پیش از اینکه به کار کردن زیر دست دوستتان فکر کنید نکات مثبت و منفی آن را ارزیابی کنید.