شرایطی که برای موفقیت تیم های راه دور (ریموت) لازم است با شناختی که از محل کار معمولی داریم فاصله ی زیادی دارد. همه ی ما به روابط رو در رو، خوش و بش با همکار میز کناری، گفتگوهای کوتاه کنار آبسردکن یا برگزاری جلسات پی در پی عادت داریم. به عبارتی تنها با وجود این موارد قادر هستیم وظایف تعیین شده روزمره ی خودمان را انجام دهیم. واقعیت این است که اگر حضور فیزیکی را کنار بگذاریم میبینیم که تیم های راه دور هیچ کدام از این عادت ها را ندارند.

فضای کار – از تمام وسایل محل کار گرفته تا تک تک اتاق ها – همگی روی شیوه ی برقراری ارتباط با بقیه ی کارمندان و همکاری با آنها تاثیر می گذارند. اگر این فضاهای معمول همیشگی را کنار بگذاریم می بینیم که اصلا نمی توانیم با هم کار کنیم چون تمام هیجان روبرو شدن با همکاران و زمان هایی که با هم قهوه میل می کنید حذف می شوند و همین مسئله می تواند روی خلاقیت اعضا تاثیر گذار باشد.

موفق ترین تیم های راه دور (ریموت) از طریق شیوه هایی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند که احتمالا شما آن ها را سخت گیرانه و یا مسخره می دانید.

در مورد خودتان و تیم راه دور شفافیت کامل داشته باشید

شما می دانید که همکارانتان چقدر درآمد دارند، روزی چند ساعت می خوابند یا اصلا هدفی برای بهبود توانایی های خودشان دارند؟ به نظر می رسد تبادل این دست اطلاعات در فضولی اعضا ریشه پیدا کند ولی جالب است که بدانید: کارمندان Buffer هر روز این اطلاعات را با یکدیگر رد و بدل می کنند.

به این ترتیب حتی زمانی که به شکل مجازی کنار همکارتان نشسته اید اطلاعات زیادی در مورد وضعیت کاری آن ها بدست می آورید. این جزئیات می تواند دیگر اعضا را به چالش بکشد و یا حتی سرخورده کند. این مسئله هر روز تاثیر خود را نشان می دهد. شاید تصور کنید فایده ی دست به دست شدن این اطلاعات بدیهی است ولی واقعیت این است که این روش می تواند اعتماد میان اعضای گروه را بالا ببرد.

هیچ کدام از تیم های ریموت تا به حال موقعیتی برای ثبت چنین اطلاعات مهمی بوجود نیاورده اند. شاید به نظر شما این جزئیات چندان ضروری نباشند ولی در تیم هایی که هر کدام از اعضا در گوشه ای از جهان مشغول به کار هستند و حتی ساعت خواب و بیداری یکسانی ندارند، ضرورت به اشتراک گذاشتن این اطلاعات خصوصی بیشتر می شود. بنیان گذاران Buffer هم با همین منطق تصمیم گرفتند اطلاعات شخصی افراد را به فضای گروه تزریق کنند تا هم شفافیت کاری بیشتر شود و هم شرکت را بر روی پایه های ارزشمندی بنا کنند.

هر کدام از اعضای Buffer دستبندی می بندند که وضعیت خواب و بیداری آن ها را به اعضای گروه نشان می دهد. به علاوه هر روز اعضای تیم دقیقا اعلام می کنند که در حال کار روی چه پروژه ای هستند و موفق شده چند درصد از آن را انجام دهند. به عنوان مثال اگر در گروه های معمولی، اعضا در آشپزخانه وضعیت کاری یکدیگر را جویا می شوند، در Buffer برای هم کامنت می نویسند و جویای شرایط و اوضاع کار می شوند.

وبکم را در تمام طول روز روشن بگذارید

در وضعیت کاری معمولی می توانید روی شانه ی همکارتان بزنید و با او صحبت کنید. این ساده ترین حالت است ولی وقتی به شکل راه دور کار می کنید اسکایپ کردن با دیگران به راهی فوق العاده مشکل تبدیل می شود پس بهتر است موقعیتی فراهم شود که تمام اعضا بتوانند در تمام طول کار یکدیگر را ببینند.

زمانی که فوراسکوئر نیویورک، دفتری در سانفرانسیسکو راه اندازی کرد به دنبال راهی می گشت تا تماس های تصویری معمول و از قبل برنامه ریزی شده ی عجیب و غریب را کنار بگذارد و از ویدئو کنفرانس استفاده کند.

webcam

بیشتر ویدئو کنفرانس ها برای مدتی محدود استفاده می شوند ولی سیستمی که در فوراسکوئر به کار گرفته شد، ویدئو کنفرانسی دائمی بود که تصویری وسیع از تمام کارمندان را به نمایش می گذاشت. به عنوان مثال اگر به دفتر سانفرانسیسکو وارد شوید می توانید به تمام کارمندان دفتر نیویورک صبح بخیر بگویید یا با آن ها یک گفتگوی درست و حسابی داشته باشید. تمامی جلسات روزانه در برابر این سیستم اجرا می شوند و تماس های تصویری آزار دهنده ی تک نفره و گروهی کنار گذاشته می شوند.

تیم های راه دوری که به اندازه ی فوراسکوئر سرمایه ندارند می توانند Sqwiggle را انتخاب کنند که دقیقا عملکردی مشابه دارد و با یک وبکم و صفحه نمایش معمولی هم قابل استفاده است. به این ترتیب همیشه تصویری از تمام همکاران جلوی روی شماست و تصور می کنید که همه آن ها در کنار شما مشغول به کار هستند.

جای خالی حضور فیزیکی را با تعداد زیادی نرم افزار پر کنید

وقتی در یک تیم راه دور مشغول به کار می شوید ابتدایی ترین شیوه ی برقراری ارتباط، یعنی مکالمه ی رو در رو را از دست می دهید. در چنین شرایطی و با وجود این خلا ارتباطات دچار مشکل می شوند، مطالب مهمی خوانده نشده می مانند، فعالیت ها به شکلی ناکارآمد جلو می روند و مهم تر از همه اعضا احساس تنهایی و دوری می کنند.

لارا رودر موسس LKR Social Media به مقایسه ی شرایط تیم های راه دور و معمولی پرداخته و با نتیجه گیری از آن، اعضای تیم خود را مدیریت می کنند. او معتقد است تیم های ریموت به دلیل نبود فضای فیزیکی لزوما در وضعیت بدی به سر نمی برند. آن ها می توانند با نرم افزار های متعدد جای آن را پر کنند.

حتی می توانند به شکل مجازی میز کار، اتاق کنفرانس، اتاق استراحت و … داشته باشند تا تمام فضاهای فیزیکی را لمس کنند. اعضای تیم از طریق تکنولوژی این اتاق ها را تصور می کنند و به شیوه های مختلف به برقراری ارتباط با یکدیگر می پردازند.

شرکت های معمولی از ایمیل برای برقراری ارتباط استفاده می کنند ولی در LKR Social media از شش ابزار مختلف استفاده می شود. آن ها از Hipchat برای گفتگوهای کاری، از iDoneThis برای اطلاع دادن از وضعیت کاری، Google Hangout برای جلسات هفتگی، UberConfrence برای کنفرانس های فوری، Confluence برای ثبت اسناد و تصمیم گیری و Wrike برای گفتگوهای مهم در مورد پروژه ها استفاده می کنند.

مدیر و موسس Zapier معتقد است که قدرتمند ترین فایده ی روانی یک تیم ریموت این است که اعضا از موقعیت خود سو استفاده نکنند. وقتی اعضای تیم شما در کنارتان کار می کنند به راحتی از وضعیت تیم خود اطلاع پیدا می کنید ولی مدیریت یک تیم راه دور چالش بزرگی ست. پس این شما هستید که با وجود چنین چالش هایی، برای اعضا شرایط تعیین می کنید.

در نهایت شاید روش هایی که پیش رو گرفته اید کمی سخت گیرانه و غیر قابل قبول به نظر برسند ولی روش شما تنها روش برای موفقیت تیم های راه دور است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *