Posts by tag: مسئولیت

ساعت ۱۰ شب است و من همچنان به کار فکر می کنم. اینکه باید چه تغییری در عنوان و متن ایجاد کنم و یا اینکه باید چه اقداماتی بر روی متون گذشته انجام می دادم که ندادم …همسرم و من هر دو در یک اتاق در کنار یکدیگر نشسته ایم اما حقیقتاً من آنجا نیستم (!) ماه هاست که من مایلها از زندگی شخصیم دور افتاده ام. کار من همراه من است حقیقتا که گویی من قادر نیستم کارم را سر کار و در موقع و تایم کاری تمام کنم. اصلا نمی دانم چگونه اینکار را انجام دهم (!) البته من کار کردن زیاد را دوست دارم چرا که احساس می کنم انرژی و توانایی مغزم چندین برابر می شود دلیل آن نیز ساده است ، با کار کردن زیاد اطلاعات بیشتری ( تا آنجا که امکانش وجود دارد ) جذب مغزم می شود.

فکر می کنم که این قضییه مرا بهتر و متفاوت از سایرین می کند اما به نظر نمی رسد این چنین تفکری چندان هم درست باشد.

چه تعدا از ما دقیقاً اینگونه هستیم؟ شما تا زمانی که انرژی فیزیکی و مغزی داشته باشید کار می کنید آیا نمی توانید بعد از آن مدت زیادی کار کنید؟ اما چکار باید کرد؟ چگونه می توان کاری کرد که موفقیت بیشتر شود ؟

شما می توانید احساس رضایت بیشتری از تکمیل کارهای محل اشتغال و زندگی خود داشته باشید بدون اینکه بخواهید یکی را قربانی دیگر کنید.

کار هیچگاه از شما دور نمی شود. کارها در تلفن ، کامپیوتر و… در هر کجایی که فکرش را هم نمی کنید وجود دارند. من همواره به مشکلات پیرامون کار رسیدگی می کنم چرا که با خود می گویم چه می شود اگر من بخواهم دچار مشکل نشوم باید بیشتر دقت کنم اگر تلفنم همراهم را پاسخ ندهم ( در ساعات غیر کاری ) ممکن است مردم فکر کنند من نمی خواهم کار کنم و با این قضاوت کردن با من مواجه شوند و حتی ممکن است تصمیم به اخراج من بگیرند.

واضح است که من و نه هیچ کس دیگری دوست ندارد به سادگی اخراج شود ، پس مثل اینکه باید پاسخگوی ایمیل ها و تلفن های بی موقع نیز باشم. اگر کمی از این زخم کهنه (این نوع تفکر) را باز کنم ، می توانم براحتی معایب و رخنه های موجود در آن را ببینم. در واقع کار فرمای من بر این اعتقاد است اگر من به تلفن ها و ایمیل های خارج از موعد او پاسخ ندهم قطعا این کار را نمی خواهم.

اما باید چیزی را در نظرگرفت اینکه بخواهیم بطور پایدار و همیشگی پاسخگو باشیم مثلا به ایمیل های رئیس پاسخ دهیم و ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته حاضر و آماده به کار باشیم اصلا خوب نیست. رئیس ما نیز باید این را بداند که واقعاً این برای کارمندان او چیز خوبی هم نیست بلکه براب هر کسی می تواند ضرر آفرین باشد.