همانطور که از قسمت قبل دنبال می کنید، تقریبا از هر ۵ آمریکایی ۳ نفر معتقدند بازی های خشن ، خشونت رفتاری را توسعه می دهد. دانشمندان علوم اجتماعی دقیقا مطمئن نیستند.  تحقیقات جدید ثابت کرده خشونتی که بعد از بازی کامپیوتری در افراد بوجود می آید بیشتر از محرومیت ها و نا امیدی های طی بازی منشا می شود  و به عادی سازی خشونت کمتر مرتبط می شود. برای یک تحقیق در مجله روانشناسی شخصیت و علوم اجتماعی ، محققان دانشگاه Oxford و Rochester (روچستر) از تعدادی از افراد استفاده کردند. سپس بعد از ۲۰ دقیقه انجام بازی خشن یا بازی معمولی که خشونتی در آن نبود میزان و شدت پرخاشگری را سنجیدند. پرخاشگری افراد با میزان خشونت بازی مرتبط نبود و با شدت نا امیدی در طول بازی ارتباط مستقیم داشت. بازیکن ها زمانی که دسته ی بازیشان حساسیت کافی نشان نمی داد ، وقتی مراحل بازی سخت تر بودند و وقتی که تمرین کمتری داشتند سطح بالا تری از خشونت را نشان دادند. محققان از افراد خواستند با انتخاب این جملات احساس خود را بیان کنند.

– من برانگیخته هستم.

– در فضایی دوستانه قرار دارم.

– احساس می کنم دارم منفجر می شوم.

سپس با انتخاب بازیکن ها می توانستند میزان خشونت را بسنجند.

برای مثال محققین از داوطلبان خواستند که حدس بزنند بازیکن بعدی تا چه مدت می تواند دستش را در آب یخ نگه دارد. کسانی که در طی بازی نا امیدانه تجربه ی خوبی کسب نکرده بودند حدس زدند حتما بقیه می توانند بیشتر دست هایشان را در آب یخ نگه دارند.

بازی های کامپیوتری کمتر از آنچه که فکر می کردیم روی خشونت رفتاری تاثیر گذار هستند اما هنوز روی آگاهی ۹۷ از جوانان آمریکایی که مرتبا مشغول این نوع بازی ها هستند تاثیر گذار است.