در روزنامه قانون گزارشی با عنوان «سیم‌کارت های آدم فروش!» در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۴ منتشر شد که نویسنده در آن نسبت به در دسترس بودن اطلاعات شخصی روی تلفن همراه برای دیگران از طریق سیم کارت بدون اطلاع صاحب آن هشدار داده بود.
در این مقاله گفته شده بود اپراتورها با نصب یک اپلیکیشن و با داشتن مجوز دسترسی به تمام تلفن همراه امکان شنود و جاسوسی اطلاعات را دارند.
مسئله ی مطرح شده از دو منظر حقوقی و فنی قابل بررسی است، امیر رشیدی نویسنده این مقاله ابعاد فنی موضوع را به طور کامل بررسی کرده است.
دسترسی به این شبکه بسیار ساده است، در واقع کافی است در پروژه Fi عضو شده و در هر کجا که گوشی همراهتان باشد به صورت اتوماتیک به سریعترین شبکه ممکنه متصل شوید. این شبکه می تواند وای فای عمومی گوگل و یا حتی شبکه ۴G ارائه شده توسط شرکای اپراتور (در حال حاضر T-Mobile و Sprint) باشد. سرویس گوگل این وعده را داده است که شبکه ای به مراتب گسترده تر از هر شبکه ای را ارائه کند. توجه داشته باشید که این ویژگی بسیار فراتر و پیشرفته تر از طرح کلی جا به جایی شبکه ما بین دیتای تلفن همراه و شبکه وای فای است چرا که Sprint و T-Mobile امکان این جابه جایی را پیشتر از این فراهم آورده اند. این سرویس امکان یک ارتباط «میان پلت فرمی» را ارئه می کند به این معنا که شما میتوانید گوشی همراهتان را در خانه جا بگذارید! با این حال از محل کار و کامپوتر اداره به تماس ها و پیام ها پاسخ دهید.
