یک تیم جراحی دانشگاه آلابامای برمینگهام برای اولین بار با استفاده از فن آوری مجازی به نام VIPAAR به همراه Google Glass  یک عمل جراحی انجام دادند. یک کامپیوتر پوشیدنی با صفحه نمایش تعبیه شده روی عینک که روی سر پزشک قرار می گیرد. ترکیب این دو تکنولوژی می تواند گامی مهم در جهت توسعه مفید پزشکی، عملی از راه دور باشد.

دکتر پانس پزشک جراح، عینک گوگل را طی عمل جراحی استفاده کرد. دوربین کار گذاشته در آن عکس های عمل جراحی را به دکتر دانتولوری، پزشکی که از راه دور عمل را زیر نظر داشت مخابره می کرد. VIPAAR  به دکتر دانتولوری اجازه داد تمام چیزهایی که پانس در اتاق عمل مشاهده می کرد روی صفحه ی کلمپیوتر خود ببیند. پانس دست های دانتولوری را بصورت روح وارانه می دید.

جراحان قادر بودند که در مورد بیمار با همکاری هم بحث کنند چون دانتولوری می توانست جراحی پانس را ببیند مثل آنکه آن دو کنار هم ایستاده بودند. telemedicine هم بیشتر از یک تماس تلفنی بین دو پزشک بود. یک پزشک جراح در یک بیمارستان کوچک ممکن است بدنبال راهنمایی در یک عمل جراحی دشوار باشد. کاری که شاید یک یا دوبار انجام داده در نتیجه خیلی بهتر است که پزشک ماهر بتواند از راه دور با دست هایش در عمل جراحی دخالت داشته باشد.

این عمل انجام شده بسیار فراتر از جراحی و دارو و درمان برای یک بیمار است و پزشک تا زمان پایدار شدن حال بیمار در جراحی حضور دارد. امروزه داشتن یک تلفن همراه و عدم قابلیت عکس برداری می تواند عجیب باشد و دکتر پانس می گوید من نمی توانم روزی را تصورکنم که نتوانم با تلفنم از یک پزشک راهنمایی بخواهم. تکنولوژی به سرعت در حال پیشرفت است و این امکان باید به بازار فروش هم برسد. این شرکت سعی دارد تعداد فروشندگان خود را به بالاترین حد ممکن برساند.

پزشکان UAB می گویند این نوع از تکنولوژی می تواند مراقبت از بیمار را با فرصت دادن به ارایه تخصص یک پزشک با تجربه از راه دور به جراحان کم تجربه بهبود ببخشد.

پانس می گوید VIPAAR شرایطی فراهم می آورد که پزشک از راه دور به آناتومی بدن اشاره کند و راهنمایی کند یا حتی استفاده صحیح از ابزار و وسایل را نشان دهد. او می گوید که این یک راه ارزشمند برای آموزش دانشجویان پزشکی یا کمک کردن به جراحان برای یادگیری یک عمل جدید است.

پانس و دانتولوری از نتایج حاصل از همکاری خود راضی بودند.