بررسی بزرگترین گوشی اچ تی سی: +HTC One E9

اگر به دنبال گوشی با سخت افزار پر قدرت و صفحه نمایش با کیفیت QHD از شرکت معظم HTC هستید پس احتمالاً +E9 همان گوشی است که به دنبال آن می گردید. البته ناگفته نماند که خودداری این شرکت تایوانی در فلزی کردن دستگاه سبب شده که در عین بالا بودن مشخصات صفحه و سخت افزار، قیمت گوشی تا حدودی معقول تر به نظر برسد. سخت است که تصمیم بگبریم که کدام یک از گوشی های M9 یا +E9 را باید به عنوان گل سر سبد HTC برای سال 2015 در نظر گرفت اما قابل ذکر است که در M9 به جز صفحه نمایش 5 اینچی فول HD (که کمتر از +E9 است) پردازنده این گوشی آخرین مدل کوالکوم است که در کنار بدنه تمام فلزی ترکیبی شگفت انگیز را خلق کرده است.

در طرف دیگر میدان گوشی +M9 قرار دارد که صفحه نمایشی 5.2 اینچی، با کیفیت QHD را در کنار بدنه ای تمام فلزی دارد که سنسور اثر انگشت آن را همراهی می کند، اما در ساختار سخت افزاری آن  از چیپ مدیاتک که در رده پایین تری از کوالکوم قرار دارد، استفاده شده است. سری ME نیز از دیگر گوشی های HTC است که با این پردازنده (مدیاتک) اما با بدنه پلاستیکی روانه بازار شده است.

در نهایت ساخته جدید HTC گوشی +One E9 است که صفحه نمایشی 5.5 اینچی و با کیفیت QHD دارد. البته نباید این گوشی را با One E9 اشتباه گرفت که با صفحه 5.5 اینچی اما با کیفیت 1080p فقط در چین عرضه می شود. این گوشی نیز از همان چیپ ست مدیاتک و بدنه پلاستیکی ساخته شده است. در سال 2015 شرکت HTC سعی کرده تا با ارائه طرح ها و نمونه های فلزی و پلاستیکی تمام مخاطبان اعلا پسند و یا سخت افزار محور را به دور خود جمع کند. اما بهتر است در ادامه مطلب، نگاهی به جعبه گوشی و محتویات آن، بدنه و صفحه نمایش و کارایی گوشی و سخت افزار آن داشته باشیم.

طراحی و کیفیت ساخت

ابعاد گوشی جدید +HTC One E9 برابر 156.5 در 76.5 در 7.5 میلی متر است که بسیار بزرگ است! تنها گوشی 5.5 اینچی که بزرگتر از این گوشی HTC است، اسمارت فوت آی فون 6 پلاس است که ابعادی 157.1 در 77.8 در 7.1 میلی متر دارد. حتی LG G4 نیز از این گوشی -با 148.9 میلی متر- کوتاه قد تر است. البته اینگونه نیست که فکر کنید قدِ بلند +HTC One E9 با هدف خاصی ساخته شده! چرا که تنها جیزی که بر بدنه پشتی گوشی خود نمایی می کند دوربین بزرگ 17 میلی متری آن است که فلاش LED کوچکی آن را همراهی می کند. در حقیقت این گوشی 5.7 اینچی تا 3 میلی متر بلندتر از گلکسی نوت 4 است. این بلندی سبب شده تا گوشی کم عرض تر باشد که خود به معنای جایگیری بهتر آن در دست است. گوشی +E9 یکی از باریک ترین گوشی های بازار نیز محسوب می شود.

+HTC One E9 در حدود 150 گرم وزن دارد که سبک تر از آی فون 6 پلاس -با 170 گرم- می باشد با این حال این گوشی از گلکسی A7 -با 141 گرم وزن- سنگین تر است. در کل می توان گفت این گوشی با توجه به انتظاری که از ابعاد آن می رود به اندازه کافی سبک است و حمل و نگاهداری آن در دست بسیار راحت است. طراحی این گوشی به شکل جدیدی متفاوت از سایر محصولات گذشته HTC به نظر می رسد. بدنه پشتی گوشی از پلاستیک مات ساخته شده که کاملاً کلاسیک و رسمی جلوه می کند. این بدنه تا حدودب جاذب لک و لاثر انگشت است. با این حال به هیچ وجه پلاستیک آن براق نیست لذا این جذب کنندگی لکه و چربی باعث خواهد شد تا زمانی که گوشی را با زاوبه، در برابر نور نگاه کنید آن را کمی روغنی مانند بیابید که از قضا خیلی راحت هم تمیز و پاک نمی شود! البته ممکن است این مساله را با مرور زمان پذیرفته! و به کار با گوشی ادامه دهید. اما در کل مات و غیر لغزنده بودن سطح بدنه سبب شده تا گوشی در حالتی امن روی دست بماند.

جلوی گوشی کاملاً سنتی و مسبوق به سابقه است و به مانند روش سابق و سنتی HTC، اسپیکرهای بوم سوند در انتهای گوشی قرارد دارد. همچنین این گوشی به مانند سایر محصولات HTC با کلید های مجازی روی صفحه عرضه شده که بخشی از انتهای صفحه نمایش را مال خود می کند. قابل ذکر است که گپی (شکاف) معنا داری بین اسپیکرها و صفحه نمایش وجود دارد که جاذب قوی گرد و غبار است و تمیز کردن آن نیز به همین سادگی ها نیست و نیاز به حوصله و وقت دارد.

حاشیه و نوار کناری گوشی فضای لازم برای قرار گیری راحت گوشی در دست را فراهم می کند. شکافی بین این لبه و پنل پشتی دیده میشود که ممکن است این تصور را ایجاد کند که ممکن است پنل پشتی جدا پذیر باشد اما اینگونه نیست و پنل پشتی گوشی قابل جدا شدن نیست. نواری کروم مانند و براق نیز حول لبه گوشی کشیده شده است که جلوه زیبایی به آن می بخشد.

سمت راست این گوشی پلاستیکی، کلید های پاور و همینطور ولوم قرار دارند. در سمت چپ گوشی نیز چیزی نزدیک به 48 میلی متر به سه اسلات سیم کارت و مموری اختصاص داده شده. طراحی باریک این درگاه ها به خوبی توانسته تا از باز شدن اتفاقی آنها جلوگیری کند ولی برای بیرون کشیدن سیم کارتها و مموری لازم است تا از وسیله مناسب و باریک استفاده کنید چرا که احتمالاً انگشتان به کار نخواهند آمد. در بالای گوشی نیز چیزی جز جک هدفون 3.5 میلی متری وجود ندارد، نه حتی IR blaster. قسمت تحتانی گوشی نیز تنها، میزبان درگاه میکرو USB است.

پیشنهاد ویژه: بررسی کامل گوشی HTC One M9

صفحه نمایش

+E9 دارنده بزرگترین صفحه نمایش QHD این شرکت است. این گوشی 5.5 اینچی ( که شرکت اعلام کرده 5.46 اینچی است!) دارای رزلوشن 1440 در 2560 پیکسلی است که تراکم پیکسلی 534ppi را تولید می کند که به طور وحشتناکی وضوح خواهد داشت. البته صفحه QHD بکار گرفته شده در +M9 و ME بدلیل اندازه کوچکتر (5.2 اینچی) تراکم پیکسلی بهتری ارائه می دهند.

صفحه نمایش دارای زاویه دید بسیار عالی بوده و از رنگ بندی دقیقی برخوردار است. این دقت حتی از M9 نیز بهتر است چرا که M9 رنگ بندی متمایل به سبز دارد. بر خلاف بسیاری از شرکت ها، HTC در هیچکدام از دستگاهایش اجازه تعادل رنگ سفید را بر اساس سلیقه شخصی فراهم نمی کند و حتی برخی تنظیمات از قبل پیش بینی شده را نیز برای این مورد ایجاد نکرده است و دست کاربر در تنظیم و دستکاری این موارد کاملاً بسته است. با ریز شدن در صفحه نمایش، شاهد یک الگوی استاندارد با تعداد مساوی از زیر پیکسل های قرمز، سبز و آبی هستیم که نشانه دقت صفحه نمایش در ارائه رنگ ها است.

سطح روشنایی این صفحه تا 487 سی دی بر متر مربع اندازه گیری شده که کمتر از M9 با رقم 538 است. با این حال این رقم از 378 سی دی بر متر مربع گلکسی S6 بیشتر است. از نظر سطح مشکی نیز گوشی با تصاحب 0.29 سی دی بر متر مربع توانسته سطوح سیاه مشکی تری! را در صفحه جای دهد. این رقم برای صفحه گلکسی S6 برابر صفر است که معنای سیاهی خالص را دارد. گوشی M9 همین شرکت نیز نتوانسته (0.44) به رقم حیرت انگیز 0.29 در این گوشی برسد. کنتراست صفحه نیز در میان صفحات IPS بسیار عالی و به نسبت 1 به 1657 است که بیشتر از M9 با رقم 1221 و هوآوی P8 با رقم 1538 است.

پیشنها ویژه: بررسی کامل گوشی هوآوی P8

ارتباطات

+E9 دو سیم کارته بوده که هر دوی آنها از چهار باند 2G و یکی از آنها از 4 باند 3G و 4G ساپورت می کند. تکنولوژی بکار گرفته شده برای مودم گوشی از نوع Cat.4 بوده که سرعت دانلودی حداکثر تا 150 مگابیت فراهم می کند. در حال حاضر استاندارد Cat.9 نیز وارد بازار شده و Cat.6 نیز از قبل وجود داشته که سرعتی تا 500 مگابیت را فراهم می کند. با این حال شرکت تصمیم به استفاده از همان Cat.4 گرفته است.

از نظر ناوبری و موقعیت سنجی، +E9 کاملاً مجهز پا به عرضه گذاشته و هر سه استاندارد A-GPS، GLONASS و Beidou را بکار برده. استفاده از سه موقعیت سنج که هر کدام در منطقه خود از دقت بالاتری برخوردار هستند سبب می شود که موقعیت سنجی گوشی بتواند از حداکثر ظرفیت خود استفاده کند.

ارتباط محلی بی سیم نیز شامل وای فای 802.11 a/b/g/n/ac (با پشتیبانی از باندهای 2.4 و 5 گیگاهرتز) و همینطور DLNS و  Wi-Fi Hotspot است. قابلیت HTC Connect بر اساس پروتوکل DLNA کار می کند که امکان همگام سازی قوی با دستگاه های دیگر دیجیتالی منزلمان را فراهم می کند.

بلوتوث نسخه 4.1  بوده که اتصال قوی و پایدار با دستگاههای جانبی را فراهم می کند. گوشی مجهز به ماژول NFC نیز هست. پورت میکرو USB از نوع نسخه 2 بوده و جک هدفون نیز 3.5 میلی متری است. اسلات های سیم کارت نیز پذیرای سیم کارتهای نانو هستند و درگاه میکرو SD آن حداکثر تا 2 ترابایت را ساپورت می کند. البته فضای داخلی 32 گیگابایتی این گوشی نیز به اندازه کافی می تواند بسیاری از نیازهای کاربر را فراهم کند.

باتری

این گوشی دارای باتری 2800 میلی آمپری است که البته قابل تعویض هم نیست. ابن باتری کم ظرفیت تر از M9 است که صفحه نمایش 1080p دارد. پس نباید با این صفحه نمایش 1440p و البته روشن تر امیدی به این باتری داشت اما واقعیت مجزایِ از این تصور است! چرا که نباید فراموش کرد که گوشی M9 به یکی از چیپست های ناکارآمد کوالکوم (گرمای تولیدی این چیپ بسیار زیاد است) یعنی اسنپدارگون 810 مجهز شده که احتمالاً خوره باتری هم دارد! چیپست های متفاوت در این دو گوشی شاید بتواند امید های از دست رفته را باز گرداند. اما در پایان تست ها باید تصریح کرد که هیچ معجزه ای در +HTC One E9 نیست اما حداقل می تواند از پس عملکردهایی که از آن خواسته می شود برآید و چیزی از M9 کمتر نداشته باشد. این گوشی رکورد دار 12 ساعت مکالمه تحت شبکه 3G، همچنین 7 ساعت پخش مداوم ویدئو و 8 ساعت وب گردی مداوم می باشد.

+E9 قادر است با یک سیم کارت تا 14 روز بصورت استند بای تحت شبکه 3G آماده بکار باقی بماند که اگر سیم کارت دوم را نیز جایگذاری کنید این زمان به 12 روز و نیم کاهش می یابد که در هر دو حالت بسیار عالی به نظر می رسد. البته شرکت مدعیِ تا دو برابر بیش از این است!

در مصرف عادی که می تواند شامل وب گردی، پخش ویدئو، و تماس صوتی باشد این گوشی تا دو روز ونیم دوام می آورد. البته اگر صحبت از بازی و… باشد این زمان تقلیل می یابد.

 

رابط کاربری

+HTC One E9 سیستم عامل نسخه 5.0.2 اندروید را با رابط کاربری Sense 7.0 بکار گرفته و هر آنچه در این رابط کاربری دیده می شود مشابه M9 است. کلاً تغییری خاصی در صفحه قفل شده نسبت به Sense 6 دیده نمی شود اطلاعات موجود دراین صفحه شامل ساعت و وضعیت آب و هوایی است. تماس های ناموفق و پیام های واصله بموقع و درجا نمایش دیده می شود اما خبری از ویجت های صفحه قفل شده در این رابط نیست. علاوه بر اینها در صفحه قفل شده Sense 7 موضوعات جدیدی از اعلانات -مثل زمان صرف غذا با نسخه جدید Blinkfeed- ارئه شده است. Blinkfeed با یادآوری زمان ناهار و شام به معرفی بهترین رستوران های اطراف محل حضور شما می پردازد.

+HTC One E9 از دو ویژگی سوایپ آپ (کشیدن به سمت بالا) و دوبل کلیک (دو بار کلیک) برای باز کردن گوشی استفاده کرده که بدین معناست که اصولاً نیازی همیشگی به کلید پاور وجود ندارد. سمت چپ صفحه نمایش برای Blinkfeed رزرو شده که اپی برای جمع آوری محتوا از شبکه های اجتماعی مختلف است که البته در آپدیت جدید آن امکان انتخاب منابع، تعریف شده و کاربر می تواند هر کدام از منابع را که در نظر داشت انتخاب کند.

همانطور که گفته شد Blinkfeed توسط HTC بروز شده و امکانات جدیدی را ارائه می کند. این اپ با ویژگی Sense Home نزدیک ترین مکان ها برای غذا خوردن را به شما نشان می دهد. Sense Home همچنین وظیفه بیاد آوری عادات غذایی شما را دارد چرا که به کمک آنها بتواند بهترین مکان مناسب خلق و خوی شما را پیدا کند. این اپ قبل از فرا رسیدن وقت ناهار یا خروج از محل کار، به صورت پاپ آپ و حتی در صفحه قفل شده پشنهادات خود را روانه صفحه نمایش می کند. این اپ هوشمند همچنین -به لطف ادغام با Yelp و Foursquare- با نگاه به نظرات دوستانتان، مواردی را که در مورد رستورانهای اطرافتان وجود دارد را برای شما نمایش می دهد و شما می توانید نظرات دوستانتان را درباره آن رستوران خاص بدانید.

صفحه اصلی گوشی به طور کامل، قابل تغییر با والپیپر ها و ویجت های مختلف است و اگر می دانید که مثلاً Blinkfeed بکار شما نمی آید می توانید به مانند همه ویجت های دیگر آن را کنار بگذارید.

واپیپرها، سبک و سیاق صفحه نمایش، زنگ ها، صدای اعلان ها و هشدارها را می توان از طریق منویی اختصاصی تغییر داد. تم ها نیز قابل تغییر هستند که می توانند والپیپر صفحه اصلی و صفحه قفل شده و حتی پس زمینه شبکه بندی اپ ها (سینی اپ ها) و همینطور پس زمینه اپ ارسال پیامک و آیکون ها و …. را تغییر دهند.

Themes Store یا فروشگاه تم هم برای خرید و هم برای دانلود تم در دسترس است که علاوه بر این امکان دانلود فونت های بیشتر و یا زنگ ها و رینگتون را فراهم می آورد. همچنین امکان طراحی و ساخت تم اختصاصی وجود دارد و امکان آپلود و در دسترس عموم قرار دادن این تم های خود ساخته وجود دارد. HTC Sense همچنین ویژگی اختصاصی حالت خودرویی دارد که امکان اتصال بلوتوثی به خودرو را داشته و امکاناتی چون ناوبری و مسیریابی، پخش موزیک، پاسخ گویی به تماس ها و حتی شماره گیری را دارد.

اپ Zoodles نیز بر روی این گوشی نصب شده. این اپ در زمینه محدود سازی دسترسی کودکان به گوشی بسیار به کار می آید. در واقع کاربر می تواند با تعریف یک پروفایل خاص دسترسی های لازم به امکانات و اپ ها را در گوشی تعریف کند. اگر چند بچه دارید نیز امکان ساخت پروفایل اختصاصی برای هر کدام با اضافه کردن عکس و نام و تاریخ تولد هر یک از آنها وجود دارد. از طریق این اپ امکان دانلود صوت و ویدئو های کودکانه نیز وجود دارد.

سخت افزار و عملکرد

بر خلاف M9 که از پردازنده ساخت کوالکوم (اسنپداگون 810) قدرت می گیرد مابقی اعضای خانواده One که بعد از M9 وارد بازار شدند، از جمله +E9 از چیپست مدیاتک (Mediatek MT6795) استفاده می کنند. نام دیگر این چیپ Helio X10 است و ظاهرً رده بالاترین پردازنده این شرکت است حداقل تا زمانی که Helio X20 وارد بازار شود.

این چیپست به یک پردازنده 8 هسته ای با سرعت 2.2 گیگاهرتز تجهیز شده که البته بر روی گوشی +E9 به سرعت 2 گیگاهرتز محدود شده است. این چیپست چیزی است که مدیاتک آن را یک معماری واقعی هشت هسته ای خطاب می کند (True Octa-core architecture) به این معنا که هر هشت هسته Cortex-A53 می توانند به طور همزمان خواسته ها و عملکرد ها را پوشش دهند که سرع عملکرد صاقعه واری را سبب خواهد شد. این پردازنده را یک رم 3 گیگابایتی و پردازنده گرافیکی PowerVR G6200 GPU همراهی می کنند.

با این اوصاف جای تعجب باقی نمی ماند که این پردازنده 8 هسته ای هماهنگ با هم، بتواند در بنچ مارک بررسی پردازنده (GeekBench 3) به راحتی با چیپ اسنپدارگون 810 رقابت کند و حتی امتیازی بهتر از M9 کسب کند. با این حال این پردازنده همچنان یارای رقابت با پردازنده اگزینوس 7420 گلکسی S6 سامسونگ که دارای یک چهار هسته ای 2.1 گیگاهرتزی Cortex-A57 و یک چهار هسته ای 1.5 گیاهرتزی Cortex-A53 می باشد، را ندارد.

بنچ مارک Antutu نیز که کیفیت گوشی را از لحاظ گرافیک، مموری و سرعت حافظه را به صورت ترکیبی بررسی می کند، عملکرد بهینه این گوشی را تایید می کند. رقابت این گوشی با هوآوی P8 و همینطور One M9 بسیار نزدیک و با اختلاف ناچیز است و تنها گلکسی S6 است که با امتیازی غیر قابل دسترس در صدر جدول قرار گرفته. عملکرد این گوشی در این شاخص بهتر از گوشی هایی چون LG G4 و گلکسی نوت 4 است.

در بنچ مارک Basemark OS II 2.0 و در حالت تک هسته عملکرد گوشی بسیار افتضاح ثبت می شود! اما در حالت چند هسته ظاهراً هیچ گوشی ای به گرد پای +E9 نمی رسد حتی گلکسی S6 سامسونگ.

در بحث گرافیک، PowerVR G6200 چیزی برای گفتن ندارد و می توان گفت تمام نسل های Adreno موجود در چیپ های اسنپدارگون از این بهتر عمل می کند. امتیاز این گوشی در بنچ مارک Basemark X یکی از بدترین امتیازات ممکنه را نشان می دهد.

بنچ مارک GFX  نیز حامل خبرهای خوبی نیست! در تست T-Rex offScreen که بر روی استانداردپذیری رزلوشن نظارت دارد امتیازی برابر 15ftps را محاسبه می کند که بسیار ضعیف است به طوری که حتی از نصف امتیاز گوشی میان رده ای همچون زدفون2  نیز کمتر است. چیپ اسنپدراگون 810 چیری نزدیک به 40 را تولید می کند که البته گلکسی s6 سرو قامتانه با سرعت 58ftps در صدر قرار می گیرد. در تست آن اسکرین نیز عملکرد این صفحه QHD به هیچ وجه مناسب نیست.

در بنچ مارک KarKen که عملکرد مرورگر وب را ارزیابی می کند نیز امتیازات افسوس برانگیز است. امتیاز کسب شده توسط این گوشی در حد میان رده هایی همچون موتو E و یا HTC Desire 616 است. البته نباید از این عملکرد وب بروزینگ گوشی های HTC تعجب کرد چرا که M9 نیز با داشتن چیپ اسنپدراگون 810 نتوانسته در حد گوشی های دارنده این پردازنده سرعت مناسب وبگردی را فراهم آورد.

این بنچ مارک ها در خصوص Helio X10 احساسی تلفیقی از برخی امتیازات قوی و ضعیف ایجاد می کند که این سوال بزرگ را ایجاد می کند که آیا باید به عملکرد این گوشی دلخوش بود یا نه؟ پاسخ قطعاً بله است! چرا که به لطف خاصیت معماری True OctaCore می توان به عملکرد قوی این پردازنده امیدوار بود اما مهمترین مشکل این گوشی ضعف در GPU است که تقریبا برای یک صفحه نمایش فول HD مناسب است و نه QHD. عملکرد ضعیف سخت افزاری این گوشی به گرافیک محدود نمی شود و امتیازات این گوشی در بحث مرورگر نیز چندان مطلوب نیست. چیزی که قطعی به نظر می رسد این است که چیپست قدرت عرض اندام دارد اما ظاهرا طوری تنظیم و بهینه سازی نشده  که به این مهم دست یابد.

پیشنهاد ویژه: بررسی گوشی HTC Desire EYE

دوربین

HTC  از بکارگیری خاصیت اولتراپیکسل در دوربین های اصلی خود از زمان عرضه وان M9 به بعد پرهیز کرد و گوشی جدید +One E9 نیز از همان دوربین 20 مگاپیکسلی بهره می برد که ساخته دست توشیبا است. عکس های تولیدی توسط این دوربین 5376 در 3744 پیکسل کیفیت دارد که در نسبت غیر معمول 10:7 ارائه می شود. سنسور 27.8 میلی متری لنز F/2.2  عریض تر از شیشه 28 میلی متری گوشی هایی چون گلکسی S6 و LG G4 است اما نسبت به این دو کم نورتر است. همچنین هیچگونه تثبیت کننده اپتیکال تصویری در آن تعریف نشده است.

رابط کاربری دوربین به همان سبک و سیاق بکار گرفته شده در M9 است که آن نیز بسیار شبیه به نسل های قبلی تولیدات HTC است. آپشن های عکس برداری شامل سلفی و پاناروما است که البته امکان افزودن مدل های دیگر عکس برداری دیگر همچون Bokeh، Photo Booth و Split Capture که عکسبرداری با دو دوربین است، را دارد.

+One E9 همچنین قادر به گرفتن عکس های HDR، ماکرو، حالت شبانه و حتی حالت دستی نیز هست. همچنین تنظیماتی برای بهره گیری حداکثری از ISO، تنظیم نور و اکسپوژر با تنظیم تعادل رنگ سفید و دیگر تنظیمات تصویری است. با فشار طولانی بر روی صفحه نمایش دوربین اکسپوژر و فوکس را قفل خواهد کرد و عکس هایی متمرکز را عکس برداری خواهد کرد. همچنین امکان تعریف کلیدهای ولوم نیز برای بزرگ نمایی و یا عکس برداری وجود دارد. عکس هایی به این بزرگی قطعاً پر از جزئیات ریز و درشت هستند اما متاسفانه نویز موجود در عکس ها بویژه به هنگام بزرگ نمایی چیزی نیست که خیلی از آن خوشمان بیاید.

همانطور که گفته شد دوربین دو گوشی M9 و +E9 اگرچه بسیار شبیه هم است اما بازهم تفاوت هایی در آنها نسبت به هم دیده می شود. در واقع عکس های خروجی از +E9 بسیار گرم تر و پر حرارت تر از M9 است. این گفته بدان معناست که کیفیت عکس های M9 به واقعیت موجود نزدیک تر است و تولیدات +E9 کمی به زرد متمایل است. عکس برداری HDR در گوشی +E9 با هدف کمک به ترکیب سیاهی و سفیدی و نمایش بهتر سایه ها بکار می آید که در نهایت سبب وضوح تصاویر و روشنی آن می شود.

چه در حالت فوکس اتوماتیک و چه ماکرو گوشی چندان با فوکس های نزدیک خوب تا نمی کند! در واقع می توان گفت دوربین به سرسختانه ترین وجه ممکن روی نماهای نزدیک فوکس می کند. در عکس زیر نیز مشخص است که دوربین روی صورت فوکس کرده اما از فوکس روی آرنج سمت چپ باز مانده است.

اگرچه HTC از بکارگیری اولترا پیکسل در دوربین اصلی پرهیز کرده اما دوربین 4 مگاپیکسلی سلفی این گوشی اولترا پیکسل است که بسیار شبیه به M8 کار می کند اما فوکس اتوماتیک ندارد. دیافراگم F/2.0 و لنز 26.8 میلی متری قابلیت عکس برداری عریض و فیلم برداری فول HD را دارد. فیلم برداری این گوشی نیز در حد 4K است که نمی توان از کیفیت آن انتقادی و گلایه ای داشت.

نتیجه گیری

تراکم و جمعیت گوشی های رده بالای HTC در مدل های مختلف پلاستیکی و فلزی تلاشی از این شرکت برای تامین رضایت بسیاری از کاربران و دریافت سهم بیشتر بازار است. در واقع اگر به دنبال فبلت و یا گوشی با صفحه نمایش QHD می گردید HTC برای شما محصولی دارد. اگر امنیت و اسکنر اثر انگشت برایتان اهمیت دارد HTC محصولی دیگر پیش پای شما می گذارد. حتی M9 را می توانید در قالبی بزرگتر با صفحه ای قوی تر را با نام +M9 داشته باشید.

گوشی +E9 اگرچه دارای صفحه نمایش با کیفیت QHD است و از پردازنده هشت هسته ای خوبی بهره می برد اما در زمینه پردازش گرافیکی بسیار ضعیف ظاهر شده به طوری که حتی میان رده های بازار از آن پیشی می گیرند. می توان ویژگی های این گوشی را در به طور خلاصه بیان کرد:

• گوشی جذاب است هر چند که نمی توان مصالح سازنده آن را کیفیت دار دانست
• قد بلند گوشی نسبت به دیگر همتایان، سبک باریکی در عرض شده که در دست قرار گرفتن آن را ساده می کند.
• صفحه نمایش وضوح بالایی دارد و رنگ ها در آن طبیعی جلوه می کنند. زاویه دید آن نیز بسیار عالی است. در زمینه کنتراست و روشنایی نیز گوشی از بسیاری از گوشی های رده بالا پیشی می گیرد هر چند که HTC می توانست صفحه روشن تری خلق کند.
• باتری این گوشی اعجازی در خود نهفته ندارد و عملکردی بسیار عادی از خود نشان می دهد
• آخرین ورژن رابط کاربری Sense UI بر روی گوشی نصب است.
• Mediatek Helio X10پردازش قوی دارد اما GPU  بکار گرفته شده در آن نا امید کننده است.
• دوربین اصلی عکس هایی 20.7 مگاپیکسلی می گیرد که البته کمی دارای درجه حرارت رنگ بالایی هستند.
• فیلم برداری 2160p بسیار دقیق و با جزئیات همراه است اما تصاویر اخد شده کمی باریک جلوه  می کنند بطوریکه می توان گفت فیلم های 1080p عریض تر هستند.